علت کولیک در نوزادان و درمان آن!

نوزادان گریه می کنند. خیلی این کاری است که آنها انجام می دهند. اما اگر کودک شما حداقل سه روز در هفته بیش از سه ساعت در روز بی وقفه گریه کند، ممکن است کولیک داشته باشد. نوزاد کولیکی تسلی ناپذیر است و اغلب نمی توانید کاری برای آرام کردن او انجام دهید. اگر کودک شما کولیک دارد و شما احساس ناراحتی می کنید، مهم است که برای کمک بخواهید.

قولنج یا کولیک چیست؟

قولنج یا کولیک چیست؟

قولنج یا کولیک به این معنی است که کودک شما بدون هیچ دلیل واضحی بیش از حد گریه می کند. پزشکان متخصص کولیک را به عنوان گریه شدید برای بیش از سه ساعت در روز، حداقل سه روز در هفته، برای بیش از سه هفته تعریف می کنند. اغلب، هیچ کاری نمی توانید برای تسکین گریه کودک خود انجام دهید.

همه نوزادان گریه می کنند – این روشی است که آنها نیازهای خود را بیان می کنند. اما یک نوزاد کولیکی تسلی ناپذیر است و بدون هیچ دلیل واضحی فریاد می زند. گریه معمولاً به طور ناگهانی تقریباً هر روز در یک زمان، اغلب در ساعات بعد از ظهر یا عصر شروع می شود. با این حال، وقتی کودک شما گریه نمی کند، کاملاً طبیعی عمل می کند.

در حالی که قولنج در نوزادان بی ضرر است و به سرعت از بین می رود، این وضعیت می تواند برای والدین خسته کننده باشد. مدیریت کولیک نوزاد تنها بر استرس و خستگی افرادی که به تازگی پدر و مادر شده اند می افزاید. محققان این بیماری را با افسردگی پس از زایمان و سندرم تکان کودک مرتبط دانسته اند. بنابراین، اگر کودک شما کولیک دارد، مهم است که در صورت نیاز برای دریافت کمک از منزل خارج شوید و به متخصص مراجعه کنید.

قولنج از چه زمانی شروع می شود؟

قولنج معمولاً در چند هفته اول پس از تولد شروع می شود. اوج آن بین 4 تا 6 هفتگی است. سپس، معمولاً زمانی که کودک شما 3 تا 4 ماهه است، به طور ناگهانی به پایان می رسد.

قولنج چقدر شایع است؟

کولیک یک بیماری بسیار شایع است. این بیماری حدود 20 درصد از نوزادان را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می دهد، اگرچه برخی مطالعات نشان می دهند که این میزان حتی بالاتر است. قولنج نوزاد دلیل 10 تا 20 درصد مراجعات به پزشک اطفال در هفته های اولیه زندگی نوزاد است. کولیک صرف نظر از موارد زیر، همه نوزادان را به طور یکسان تحت تأثیر قرار می دهد:

• جنسیت.
• قومیت.
• وضعیت اجتماعی و اقتصادی.
• اولویت تغذیه.
• ترتیب تولد.

علائم و علل کولیک

اگر کودک شما قولنج دارد، ممکن است علائمی از جمله مشت های گره کرده، کمر قوس دار و شکم سفت و متورم داشته باشد.

نوزادان مبتلا به کولیک دوره های مکرر گریه های تسلی ناپذیر بدون دلیل آشکار دارند. علائم قولنج در نوزادان می توانند متفاوت باشند.

علائم قولنج چیست؟

نوزادانی که قولنج می کنند، نوزادان سالمی هستند که دوره های مکرر گریه های تسلی ناپذیر – بدون دلیل ظاهری – دارند. این دوره های گریه ساعت ها بدون وقفه ادامه می یابد. علائم قولنج در نوزادان می توانند متفاوت باشند. نوزادانی که کولیک می کنند معمولاً در پایان روز بداخلاق می شوند، اما گریه کردن ممکن است در هر زمانی رخ دهد. آرام کردن کودک در طول این بازه های زمانی دشوار است. بین این دوره های بی قراری و گرسنگی یا ناراحتی هیچ ارتباطی وجود ندارد. با وجودی که کودک شما بد اخلاق است و گریه می کند، اما همچنان به خوبی غذا می خورد و وزن اضافه می کند.

علائم کولیک ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• مشت های گره کرده
• پاهای جمع شده روی شکم.
• پشت قوس دار.
• شکم سفت و متورم.
• خروج گاز از شکم.
• در هم کشیدن چهره و نگاه “دردناک” در صورت آنها.
• پس از مدت های طولانی گریه، صورت به رنگ قرمز روشن یا رنگ پر رنگ تر در می آید.

علت کولیک در نوزادان چیست؟

علت کولیک در نوزادان چیست؟

محققان دلیل دقیق ابتلای نوزادان به قولنج را نمی دانند. با این حال، عوامل متعددی ممکن است نقش داشته باشند، از جمله:

• درد شکمی یا ناراحتی ناشی از گاز (هوای بلعیده شده در حین شیردهی یا گریه کردن).
• رفلاکس (بالا آوردن) محتویات معده.
• آلرژی غذایی.
• عدم تحمل پروتئین شیر.
• تغذیه کم یا تغذیه بیش از حد.
• تحریک بیش از حد.
• شکل اولیه سردرد میگرنی.
• واکنش عاطفی به ناامیدی، ترس یا هیجان.
• سیستم گوارشی توسعه نیافته.

عوارض قولنج کدامند؟

قولنج می تواند روی افرادی که به تازگی پدر و مادر شده اند و والدینی که مسن هستند به طور یکسان تأثیر بگذارد. استرس شدیدی که قولنج می تواند به مراقبین وارد کند، می تواند منجر به افسردگی پس از زایمان و سندرم تکان خوردگی کودک شود. مهم نیست چقدر بی حوصله یا عصبانی می شوید، هرگز نباید کودک خود را تکان دهید. تکان دادن نوزاد می تواند باعث کوری، آسیب مغزی یا حتی مرگ شود. به پزشک معالج خود اطلاع دهید که آیا احساس افسردگی دارید یا در برخورد با احساسات خود مشکل دارید، زیرا آنها می توانند راه هایی را برای کمک به شما توصیه کنند.

اگر کودک شما کولیک دارد و شما احساس ناراحتی می کنید، برای کمک از یک دوست قابل اعتماد، یکی از اعضای خانواده یا پزشک تماس بگیرید.

چگونه بفهمم نوزادم کولیک دارد؟

معمولاً می توانید قولنج را بر اساس الگوی علائم تشخیص دهید. اگر سابقه ای از موارد زیر را نگه دارید کمک می کند:

• هنگامی که طلسم گریه کودک شما رخ می دهد.
• وقتی کودک شما می خوابد.
• کودک شما چه می خورد و چند وقت یکبار.
• الگوی حرکات روده کودک شما.

پزشک معالج کودک شما ممکن است یک معاینه فیزیکی برای رد کردن یک وضعیت جسمانی – مانند رفلاکس مری، عفونت یا آلرژی – به عنوان علت عصبانیت کودک شما انجام دهد.

کولیک چگونه درمان می شود؟

هیچ درمانی وجود ندارد، اما اقداماتی وجود دارند که می توانید برای کمک به تسکین یک نوزاد کولیکی انجام دهید. می توانید درمان های زیر را برای کولیک نوزاد امتحان کنید.

به کودک خود غذا دهید.

اگر به کودک خود شیر می دهید، تمام غذاها و نوشیدنی هایی را که مصرف می کنید، یادداشت کنید (یادداشت مواد غذایی مصرفی). شما هر چیزی را که می خورید به نوزادتان منتقل می کنید و این می تواند روی او تأثیر بگذارد. ممکن است مجبور شوید فرآورده های شیری، کافئین، شکلات، آجیل، پیاز، کلم و هر غذای بالقوه تحریک کننده دیگری را از رژیم غذایی خود حذف کنید. از پزشک معالج خود بپرسید که آیا داروهایی وجود دارند که باید از آنها اجتناب کنید. اگر به کودک خود شیر خشک می دهید، ممکن است بخواهید برند دیگری را امتحان کنید. نوزادان می توانند به پروتئین های خاصی در شیر خشک حساس باشند. با پزشک اطفال کودک خود در مورد تغییر تغذیه و استفاده از نوع خاصی از شیر خشک صحبت کنید. اگر حساسیت غذایی باعث ناراحتی شود، قولنج باید در عرض چند روز پس از این تغییرات کاهش یابد. همچنین می توانید سعی کنید کودک خود را با وعده های غذایی کوچکتر در دفعات بیشتر تغذیه کنید. اما از شیر دادن خیلی سریع یا زیاد به نوزاد خودداری کنید.

دلداری دادن به نوزاد

راه هایی که می توانید به کودک مبتلا به کولیک خود کمک کنید عبارتند از:

• تماس پوست با پوست.
• تاب دادن، چه روی صندلی گهواره ای یا در بازوهای خود در حالی که از این طرف به آن طرف می چرخید.
• به آرامی سر کودک خود را نوازش کنید یا به پشت یا سینه او بزنید.
• قنداق کردن (پیچیدن کودک در یک پتوی مسافرتی).
• آواز خواندن یا صحبت کردن.
• پخش موسیقی ملایم.
• آنها را در آغوش خود یا کالسکه راه ببرید.
• سوار ماشین شدن. (مطمئن شوید که کودک خود را به درستی در صندلی ایمنی ماشینش محکم کنید.)
• نویز ریتمیک و لرزش.
• آروغ زدن برای از بین بردن حباب های گاز به دام افتاده.
• حمام های گرم (اکثر نوزادان این را دوست دارند، اما نه همه.)
• کاهش تحریک. (از صداهای آرام استفاده کنید و وسایل الکترونیکی مانند تلویزیون و تلفن را خاموش کنید.)
• نویز سفید، لرزش و حرکت می توانند آرامش بخش باشند.
• پستانک به او بدهید در حالی که برخی از نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می شوند به طور فعال آن را رد می کنند، اما می تواند تسکین فوری را برای دیگران فراهم کند.
• به نوزاد خود قطره گاز سایمتیکون یا یک داروی طبیعی مانند Colic Calm بدهید. این داروهای بدون نسخه (OTC) می توانند به تسکین گاز کمک کنند.

آیا می توان از قولنج پیشگیری کرد؟

دانشمندان مطمئن نیستند که دقیقاً چه چیزی باعث کولیک می شود، بنابراین هیچ راهی برای پیشگیری از آن وجود ندارد.

کولیک چقدر طول می کشد؟

اگرچه تماشای یک حمله قولنج می تواند ترسناک باشد – بخصوص برای افرادی که اولین بار است پدر و مادر شده اند – برای سلامت کودک شما مضر نیست. نوزادان مبتلا به این عارضه در نهایت از آن عبور خواهند کرد. به طور معمول، قولنج در زمانی که کودک شما 3 تا 4 ماهه است از بین می رود.

اگر نوزادم کولیک دارد چگونه از خودم مراقبت کنم؟

خوشبختانه، قولنج یک مشکل کوتاه مدت است که هیچ اثر طولانی مدتی روی کودک شما ندارد. اما این کار را برای شما آسان نمی کند. به طور قابل درک، مراقبت از نوزادی که گریه اش را متوقف نمی کند، می تواند سخت باشد. ممکن است احساس ناامیدی یا یأس داشته باشید. احساسات شما معتبر هستند. اما اگر کودک شما کولیک دارد و کنترل احساسات شما خیلی سخت شده است، با یک دوست قابل اعتماد یا یکی از اعضای خانواده تماس بگیرید. از آنها بخواهید در حین استراحت شما مراقب کودک شما باشند. از خانه بیرون بروید تا سر شما از همه چیز خالی شود و به خودتان زمان بدهید تا آرام شوید.

اگر مراقب قابل اعتمادی ندارید، کودک خود را در مکانی امن (مانند گهواره او) قرار دهید و اتاق را ترک کنید. در حالی که در سالن راه می روید و نفس می کشید، کودک شما برای چند دقیقه خوب خواهد بود. شما هرگز نباید کودک خود را تکان دهید. تکان دادن نوزاد می تواند باعث آسیب مغزی و حتی مرگ شود. چند نفس بکشید و به یاد داشته باشید که گریه برای همیشه ادامه نخواهد داشت.

چه زمانی باید با پزشک معالج کودکم تماس بگیرم؟

اگر وزن گیری نوزادتان متوقف شد، تغییرات چشمگیری در رفتار خود نشان داد یا هر یک از علائم زیر را داشت، با پزشک تماس بگیرید:

• تب.
• استفراغ شدید (بویژه به رنگ سبز یا وجود خون در آن).
• اسهال.
• وجود خون در مدفوع کودک.

چه سؤالاتی را باید از پزشک معالج کودکم بپرسم؟

• آیا نوزاد من قولنج دارد یا چیز دیگری در حال وقوع است؟
• چرا نوزاد من قولنج دارد؟
• چه زمانی از بین خواهد رفت؟
• برای جلوگیری از کولیک چگونه باید به نوزادم غذا بدهم؟
• آیا باید بعد از غذا خوردن نوزادم را صاف نگه دارم؟
• چگونه باید کودکم را در آغوش بگیرم تا احساس بهتری داشته باشد؟
• چه نوع دارویی می توانم به نوزادم بدهم؟

سؤالات متداول

بزرگسالان چه نوع قولنج هایی می توانند داشته باشند؟

وقتی کلمه “کولیک” را می شنوید، احتمالاً به نوزادان معصوم فکر می کنید. اما افراد بزرگسال نیز ممکن است به قولنج مبتلا شوند. قولنج افراد بزرگسال به درد در روده یا سیستم ادراری اشاره دارد. انواع قولنج افراد بزرگسال عبارتند از:

• قولنج صفراوی: قولنج صفراوی درد شکمی است که به دلیل انسداد یکی از مجاری درخت صفراوی شما ایجاد می شود. سنگ کیسه صفرا شایع ترین نوع انسداد است. معمولاً پس از خوردن یک وعده غذایی پر چرب و حجیم که باعث انقباض کیسه صفرا می شود، رخ می دهد.
• قولنج کلیوی: قولنج کلیوی درد شدید بین دنده ها و باسن (پهلو) است. این به دلیل انسداد بخشی از دستگاه ادراری رخ می دهد. سنگ کلیه، سنگ مثانه و سنگ حالب شایع ترین انسدادها هستند.
• قولنج روده: قولنج روده به گرفتگی دردناک در شکم به دلیل انسداد در روده بزرگ یا روده کوچک اتفاق می افتد. این نوع قولنج علل مختلفی دارد، از جمله بافت اسکار، اختلالات التهابی روده، مدفوع نهفته و دیورتیکول های ملتهب یا عفونی.

سخن پایانی

همه نوزادان گریه می کنند، اما اگر کودک شما ساعت های متوالی گریه می کند، ممکن است کولیک داشته باشد. محققان دقیقاً نمی دانند که چرا قولنج اتفاق می افتد، اما به والدین شما ربطی ندارد. این می تواند ناامید کننده باشد، بخصوص برای والدینی که به تازگی تلاش می کنند بفهمند چگونه از یک نوزاد مراقبت کنند. هرگز کودک گریان را تکان ندهید. اگر به کمک نیاز دارید، برای استراحت با یک دوست قابل اعتماد یا یکی از اعضای خانواده تماس بگیرید. اگر هیچ مراقب قابل اعتمادی در این نزدیکی خود ندارید، با یک پزشک متخصص تماس بگیرید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا با دقت این دست انداز طاقت فرسا در جاده والد شدن را مدیریت کنید.