سیبو یا رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک چیست؟

سیبو SIBO مخفف Small Intestinal Bacterial Overgrowth””رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک” است. وجود باکتری ها در روده کوچک طبیعی و سالم است، اما تعداد زیاد آنها می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در هضم غذا شود – بخصوص اگر از نوع بد باشند. باکتری های بد می توانند بر باکتری های مفیدی که وجودشان لازم است غلبه کنند و با تغذیه از محصولاتی که برای آنها مناسب نیستند، سیستم گوارش شما را مختل کنند. رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک (SIBO) زمانی رخ می دهد که افزایش غیر طبیعی در جمعیت کلی باکتری ها در روده کوچک – بویژه انواع باکتری هایی وجود داشته باشد که معمولاً در آن بخش از دستگاه گوارش یافت نمی شوند. این وضعیت گاهی اوقات سندرم حلقه کور نامیده می شود.

باکتری های موجود در روده کوچک شما کربوهیدرات ها را هضم کرده و آنها را به گاز و اسیدهای چرب زنجیره کوتاه تبدیل می کنند. باکتری های بیشتر می توانند به معنای گاز بیشتر و سایر محصولات جانبی باشند. وقتی باکتری های بیشتری وجود داشته باشند و از آنها تغذیه کنند، ممکن است متوجه شوید که نسبت به حالت معمول احساس نفخ بیشتری دارید. باکتری ها همچنین پروتئین ها و ویتامین B12 که برای بدن شما در نظر گرفته شده اند و نمک های صفراوی که قرار است برای کمک به هضم چربی ها در آنجا باشند را مصرف می کنند.

همه اینها منجر به هضم ضعیف چربی ها و جذب ضعیف مواد مغذی، بویژه کلسیم و ویتامین های محلول در چربی می شوند. نتیجه آن انواع علائم گوارشی در کوتاه مدت و سوء تغذیه در دراز مدت است. با گذشت زمان، کمبود ویتامین و مواد معدنی می تواند باعث آسیب پایدار به استخوان ها و سیستم عصبی شما شود.

SIBO معمولاً زمانی رخ می دهد که شرایطی – مانند جراحی یا بیماری – عبور غذا و مواد زائد را در دستگاه گوارش کند می کند و زمینه رشد باکتری ها را ایجاد می کند. باکتری های اضافی اغلب باعث اسهال می شوند و ممکن است باعث کاهش وزن و سوء تغذیه شوند. در حالی که SIBO اغلب عارضه جراحی معده (شکم) است، این وضعیت همچنین می تواند ناشی از مشکلات ساختاری و برخی بیماری ها باشد. گاهی اوقات برای اصلاح مشکل به جراحی نیاز است، اما آنتی بیوتیک ها رایج ترین درمان هستند.

دستگاه گوارش

دستگاه گوارش شما از دهان تا مقعد شما امتداد دارد. این دستگاه شامل اندام های لازم برای هضم غذا، جذب مواد مغذی و پردازش مواد زائد است.

دستگاه گوارش

سیبو چه علائم و نشانه هایی دارد؟

علائم و نشانه های سیبو می تواند شبیه انواع بیماری های دستگاه گوارش باشد و اغلب بیماری دیگری در سیبو نقش داشته است. بسته به شدت بیماری، ممکن است برخی یا بسیاری از این موارد را تجربه کنید:

• درد شکم
• نفخ شکم
• حالت تهوع
• نفخ
• سوء هاضمه
• گاز معده
• اسهال
• یبوست
• کاهش وزن ناخواسته
• خستگی
• کاهش اشتها
• احساس سیری ناخوشایند بعد از غذا خوردن
• سوء تغذیه

مدفوع فرد مبتلا به سیبو چه شکلی است؟

سیبو ممکن است باعث سوء جذب چربی شود که باعث می شود مدفوع شما بدبو یا روغنی باشد. مدفوع سیبو همچنین ممکن است شناور باشد. ممکن است متوجه تغییرات دیگری مانند موارد زیر شوید:

• مدفوع نرم، شل و آبکی.
• وجود مخاط در مدفوع.
• مدفوع نازک و مداد مانند.
• مدفوع سفت و گلوله گلوله.

سیبو چه علائم و نشانه هایی دارد؟

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

نفخ، حالت تهوع و اسهال علائم و نشانه های بسیاری از مشکلات روده ای هستند. در صورت داشتن موارد زیر، برای ارزیابی کامل به پزشک خود مراجعه کنید – بخصوص اگر جراحی شکم داشته اید:

• اسهال مداوم
• کاهش وزن سریع و غیر عمدی
• درد شکم که بیش از چند روز طول می کشد
• اگر درد شدید شکم دارید، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

چه چیزی باعث سیبو می شود؟

بدن شما تعادل فلور روده را از طریق شبکه ای پیچیده از عملکردهای شیمیایی و مکانیکی حفظ می کند. برای بروز SIBO، یک یا چند مورد از این عملکردها نباید به درستی کار کنند. SIBO علل مختلفی دارد. این علل شامل عملکردهای شیمیایی مانند اسید معده کم و برخی داروها، و عملکردهای مکانیکی مانند اختلال حرکتی روده کوچک و مشکلات ساختاری در روده کوچک شما می شوند. علاوه بر این، رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

• عوارض جراحی شکم، از جمله بای پس معده برای چاقی و گاسترکتومی برای درمان زخم های گوارشی و سرطان معده.
• مشکلات ساختاری در داخل و اطراف روده کوچک شما، از جمله بافت اسکار (چسبندگی روده) که می تواند در اطراف قسمت بیرونی روده کوچک بپیچد، و کیسه های برآمده بافتی که از دیواره روده کوچک بیرون زده اند (دیورتیکولوز روده).
• برخی بیماری های خاص، از جمله بیماری کرون، انتریت ناشی از پرتو درمانی، اسکلرودرمی، بیماری سلیاک، دیابت یا سایر بیماری هایی که می توانند حرکت غذا و مواد زائد را داخل روده کوچک کند کنند.
• اسید معده کم (هیپوکلریدریا) توانایی بدن شما را در تعدیل رشد باکتری ها کاهش می دهد. عواملی که ممکن است سطح اسید معده شما را کاهش دهند عبارتند از عفونت هلیکوباکتر پیلوری و استفاده طولانی مدت از داروهایی مانند آنتی اسیدها و مهارکننده های پمپ پروتون (PPI).
• استفاده بیش از حد از برخی داروها می تواند تعادل طبیعی فلور روده را بر هم بزند. این موارد عبارتند از آنتی بیوتیک ها، مواد مخدر، سرکوب کننده های اسید معده.
• روده کوچک شما به طور معمول دارای تحرک یا توانایی حرکت محتویات گوارشی است. اختلال حرکتی روده کوچک به این معنی است که مواد زائد قبل از تخلیه به روده بزرگ، برای مدت طولانی در روده کوچک شما باقی می مانند. این امر به باکتری های روده کوچک اجازه می دهد تا به تکثیر خود ادامه دهند، در حالی که باکتری های روده بزرگ ممکن است راه خود را به روده کوچک شما باز کنند. برخی از اختلالات اختلال حرکتی عبارتند از گاستروپارزی، انسداد کاذب روده، کم کاری تیروئید.
• مشکلات ساختاری در روده کوچک می توانند مانع تحرک و پاکسازی منظم باکتری های باقی مانده شوند و گوشه ها و شکاف های اضافی برای تجمع باکتری ها ایجاد می کنند. بیماری های دستگاه گوارش یا عوارض جراحی می توانند باعث مشکلات ساختاری شوند، از جمله این بیماری ها عبارتند از دیورتیکولوز روده کوچک، انسداد روده کوچک، چسبندگی های شکمی.

چرا رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک ایجاد می شود؟

روده کوچک طولانی ترین بخش دستگاه گوارش است که حدود 20 فوت (1/6 متر) طول دارد. روده کوچک جایی است که غذا با شیره های گوارشی مخلوط می شود و مواد مغذی جذب جریان خون می شوند.

برخلاف روده بزرگ (کولون)، روده کوچک به دلیل جریان سریع محتویات و وجود صفرا، معمولاً باکتری های نسبتاً کمی دارد. اما در SIBO، غذای راکد در روده کوچک بای پس شده به مکانی ایده ال برای پرورش باکتری ها تبدیل می شود. باکتری ها ممکن است سموم تولید کنند و همچنین در جذب مواد مغذی اختلال ایجاد کنند. محصولات تجزیه شده پس از هضم باکتریایی غذا نیز می توانند باعث اسهال شوند.

چرا رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک ایجاد می شود؟

عوامل خطر SIBO چیست؟

با بالا رفتن سن، عوامل خطر بیشتری برای SIBO بوجود می آیند. این موارد شامل کاهش سطح اسید معده و تحرک و همچنین افزایش سطح داروهایی هستند که ممکن است باعث ایجاد SIBO شوند. مداخلات پزشکی مانند جراحی شکم و معده برای چاقی یا زخم معده، و قرار گرفتن در معرض اشعه می توانند باعث مشکلات یا نقص ساختاری در روده کوچک شما و همچنین آسیب به پوشش مخاطی شما شوند که بر ایمنی شما تأثیر می گذارند.

اختلالات نقص ایمنی می توانند بر ایمنی روده شما در برابر باکتری های خاص تأثیر بگذارند.

برخی از بیماری های دستگاه گوارش می توانند بر تحرک روده تأثیر بگذارند یا مشکلات ساختاری روده ایجاد کنند، عبارتند از:

• دیابت
• لوپوس
• بیماری سلیاک
• بیماری های التهابی روده
• سندرم روده تحریک پذیر
• پانکراتیت
• سرطان روده بزرگ
• نارسایی مزمن کلیه
• سیروز کبدی
• آسیب به روده کوچک
• یک گذرگاه غیر طبیعی (فیستول) بین دو بخش روده
• بیماری کرون، لنفوم روده یا اسکلرودرمی که روده کوچک را درگیر می کند
• سابقه پرتو درمانی شکم
• دیورتیکولوز روده کوچک
• چسبندگی های ناشی از جراحی قبلی شکم

چه غذاهایی باعث ایجاد SIBO می شوند؟

در حالی که غذاها علت اصلی SIBO نیستند، برخی غذاها رشد بیش از حد باکتری های بد را در روده کوچک شما تشویق می کنند. اگر غذاهای مورد علاقه آنها را به آنها بدهید، بیشتر رشد می کنند و این باعث افزایش علائم SIBO شما می شود. به همین ترتیب، می توانید با گرسنه نگه داشتن باکتری های مشکل ساز با مصرف کمتر غذاهای مورد علاقه این باکتری ها، به کاهش رشد بیش از حد آنها کمک کنید. این استراتژی منجر به تعدادی برنامه غذایی پیشنهادی برای SIBO شده است. این برنامه ها متفاوت هستند و نتایج فردی نیز متفاوت هستند. اما به طور کلی، آنها تمایل دارند کربوهیدرات ها را محدود کنند. این موارد عبارتند از:

• قندها و شیرین کننده ها.
• میوه ها و سبزیجات نشاسته ای.
• محصولات لبنی.
• غلات.

اگر SIBO درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟

• جذب ضعیف چربی ها، کربوهیدرات ها و پروتئین ها: نمک های صفراوی که معمولاً برای هضم چربی ها نیاز هستند، توسط باکتری های اضافی در روده کوچک شما تجزیه می شوند و در نتیجه هضم ناقص چربی ها و اسهال ایجاد می شود. محصولات باکتریایی همچنین ممکن است به پوشش مخاطی (مخاط) روده کوچک آسیب برسانند و در نتیجه جذب کربوهیدرات ها و پروتئین ها کاهش یابد که می تواند منجر به سوء تغذیه و کمبود ویتامین شود.
• باکتری ها می توانند برای غذای موجود رقابت کنند: و ترکیباتی که از طریق تجزیه باکتریایی غذای راکد تولید می شوند نیز می توانند باعث اسهال شوند. این اثرات رشد بیش از حد باکتری ها در کنار هم منجر به اسهال، سوء تغذیه و کاهش وزن می شود.
• کمبود ویتامین: در نتیجه جذب ناقص چربی ها، بدن شما نمی تواند ویتامین های محلول در چربی A، D، E، و K را به طور کامل جذب کند. باکتری های موجود در روده کوچک ویتامین B12 را سنتز و همچنین استفاده می کنند که برای عملکرد طبیعی سیستم عصبی و تولید سلول های خونی و DNA ضروری است. رشد بیش از حد باکتری ها به طور خاص می تواند منجر به کمبود B12 شود که می تواند باعث مشکلات سیستم عصبی و کم خونی شود و ضعف، خستگی، سوزن سوزن شدن و بی حسی در دست ها و پاها و در موارد پیشرفته، سردرگمی ذهنی را در پی داشته باشد. آسیب به سیستم عصبی مرکزی شما ناشی از کمبود B12 ممکن است برگشت ناپذیر باشد.
• استخوان های ضعیف (پوکی استخوان): با گذشت زمان، آسیب به روده شما در اثر رشد غیر طبیعی باکتری ها باعث جذب ضعیف کلسیم می شود و در نهایت ممکن است منجر به بیماری های استخوانی مانند پوکی استخوان شود.
• سنگ کلیه: جذب ضعیف کلسیم همچنین ممکن است در نهایت منجر به سنگ کلیه شود.

اگر SIBO درمان نشود چه اتفاقی می افتد؟

رشد بیش از حد باکتری در روده کوچک چگونه تشخیص داده می شود؟

علائم SIBO با بسیاری از بیماری های دستگاه گوارش دیگر همپوشانی دارند، که ممکن است برخی از آنها را قبلاً داشته باشید. بنابراین وقتی به دنبال تشخیص پزشکی هستید، ممکن است سیبو (SIBO) اولین چیزی نباشد که پزشک به آن مشکوک می شود. اما اگر علائم و سابقه پزشکی شما نشان دهنده سیبو باشد، برای تشخیص رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک (SIBO)، ممکن است آزمایش هایی برای بررسی جذب ضعیف چربی یا سایر مشکلاتی که ممکن است باعث ایجاد یا تشدید علائم شما شوند، انجام دهید. آزمایش های رایج عبارتند از:

• آزمایش تنفس: این نوع آزمایش ساده و غیرتهاجمی، میزان هیدروژن یا متان بازدم شده را پس از نوشیدن مخلوطی از گلوکز و آب اندازه گیری می کند تا وجود باکتری های تولید کننده گاز در روده شما را تعیین کند. افزایش سریع هیدروژن یا متان بازدم ممکن است نشان دهنده رشد بیش از حد باکتری ها در روده کوچک شما باشد. اگر سطح آن بالاتر از یک عدد مشخص باشد، نشان دهنده فراوانی باکتری است. اگرچه آزمایش تنفس به طور گسترده در دسترس است، اما نسبت به سایر انواع آزمایش ها برای تشخیص رشد بیش از حد باکتری ها، اختصاصیت کمتری دارد.
• آسپیره کردن روده کوچک و کشت مایع: برداشتن و آزمایش مایع از روده کوچک قبلاً راهی خوب برای تشخیص SIBO در نظر گرفته می شد. با این حال، این تکنیک می تواند به تشخیص SIBO منجر شود که به دلیل آلودگی باکتری های دهان، صحیح نیست. متخصصان دیگر این آزمایش را توصیه نمی کنند.
• علاوه بر این آزمایش ها، پزشک شما ممکن است آزمایش خون را برای بررسی کمبود ویتامین و کمبود پروتئین خون یا آزمایش مدفوع را برای آزمایش سوء جذب چربی (چربی های اضافی هضم نشده یا اسیدهای صفراوی) توصیه کند.
• در برخی موارد، پزشک شما ممکن است آزمایش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، اسکن توموگرافی کامپیوتری (سی تی اسکن) یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (ام آر آی) را برای بررسی ناهنجاری های ساختاری روده توصیه کند.

سریع ترین راه برای درمان سیبو چیست؟

سیبو اغلب عارضه یک بیماری دیگر است و اغلب عوارض خاص خود را ایجاد می کند. در صورت امکان، پزشکان با رسیدگی به مشکل اساسی – به عنوان مثال، با ترمیم جراحی حلقه، تنگی یا فیستول پس از عمل – رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک (SIBO) را درمان می کنند. اما یک حلقه همیشه قابل برگشت نیست.

هنگام درمان سیبو، پزشکان باید به موارد زیر توجه کنند:

• رشد بیش از حد.
• عوارض سیبو.
• علت اصلی.

در نهایت، ارائه دهندگان خدمات درمانی می خواهند علت اصلی SIBO شما را پیدا کرده و درمان کنند. این ممکن است نیاز به آزمایش های اضافی داشته باشد. اگر آنها مشکوک به اختلال حرکتی باشند، ممکن است داروهای محرک حرکتی را برای کمک به تحریک این فرآیند و حفظ حرکت مواد تجویز کنند. اگر آنها یک مشکل ساختاری را شناسایی کنند، ممکن است جراحی را برای اصلاح آن توصیه کنند.

درمان آنتی بیوتیکی

برای اکثر افراد، اولین راه برای درمان رشد بیش از حد باکتری ها، استفاده از آنتی بیوتیک ها است. پزشکان ممکن است این درمان را در صورتی شروع کنند که علائم و سابقه پزشکی شما به شدت نشان دهد که علت این بیماری همین است، حتی زمانی که نتایج آزمایش ها قطعی نیست یا اصلاً هیچ آزمایشی انجام نشده است. اگر درمان آنتی بیوتیکی مؤثر نباشد، ممکن است آزمایش انجام شود.

یک دوره کوتاه مصرف آنتی بیوتیک اغلب تعداد باکتری های غیرطبیعی را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. اما باکتری ها می توانند پس از قطع آنتی بیوتیک برگردند، بنابراین ممکن است درمان طولانی مدت باشد. برخی از افرادی که در روده کوچک خود حلقه دارند، ممکن است مدت زیادی بدون نیاز به آنتی بیوتیک زندگی کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به طور منظم به آنها نیاز داشته باشند.

پزشکان همچنین ممکن است برای جلوگیری از مقاومت باکتریایی، آنتی بیوتیک های مختلفی را تجویز کنند. آنتی بیوتیک ها اکثر باکتری های روده، چه طبیعی و چه غیر طبیعی، را از بین می برند. در نتیجه، آنتی بیوتیک ها می توانند برخی از مشکلاتی را که سعی در درمان آنها دارند، از جمله اسهال، ایجاد کنند. تغییر در داروهای مختلف می تواند به جلوگیری از این مشکل کمک کند.

حمایت تغذیه ای

اصلاح کمبودهای تغذیه ای بخش مهمی از درمان SIBO است، بویژه در افرادی که کاهش وزن شدید دارند. سوء تغذیه قابل درمان است، اما آسیبی که ایجاد می کند همیشه قابل برگشت نیست.

این درمان ها ممکن است کمبود ویتامین را بهبود بخشند، ناراحتی روده را کاهش دهند و به افزایش وزن کمک کنند:

• مکمل های غذایی: افراد مبتلا به SIBO ممکن است به تزریق عضلانی ویتامین B12 و همچنین ویتامین های خوراکی، مکمل های کلسیم و آهن نیاز داشته باشند.
• رژیم غذایی بدون لاکتوز: آسیب به روده کوچک ممکن است باعث شود توانایی هضم قند شیر (لاکتوز) را از دست بدهید. در این صورت، مهم است که از مصرف اکثر محصولات حاوی لاکتوز خودداری کنید یا از فرآورده های لاکتاز که به هضم قند شیر کمک می کنند، استفاده کنید. برخی از افراد مبتلا ممکن است ماست را تحمل کنند زیرا باکتری های مورد استفاده در فرآیند کشت به طور طبیعی لاکتوز را تجزیه می کنند.

سریع ترین راه برای درمان سیبو چیست؟

آمادگی برای قرار ملاقات با متخصص داخلی

اگر علائم و نشانه هایی دارید که در رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک (SIBO) شایع هستند، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. پس از ارزیابی اولیه، ممکن است به پزشکی ارجاع داده شوید که در درمان اختلالات گوارشی تخصص دارد (متخصص گوارش). در اینجا اطلاعاتی برای کمک به شما در آماده شدن برای قرار ملاقات و انتظاراتی که از پزشک خود دارید، آورده شده اند.

• علائم خود را بنویسید، از جمله زمان شروع آنها و اینکه چگونه ممکن است در طول زمان تغییر کرده یا بدتر شده باشند.
• پرونده های پزشکی خود را همراه داشته باشید، بخصوص اگر جراحی معده یا روده داشته اید، هرگونه بیماری روده ای شناخته شده ای دارید یا پرتو درمانی شکم یا لگن انجام داده اید.
• فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها و مکمل های خود تهیه کنید.
• اطلاعات پزشکی کلیدی خود، از جمله سایر بیماری هایی که به آنها مبتلا شده اید را بنویسید. حتماً پزشک خود را در مورد هرگونه جراحی شکمی که داشته اید، مطلع کنید.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله هرگونه تغییر یا عوامل استرس زای اخیر در زندگی خود را بنویسید. این عوامل می توانند به علائم و نشانه های گوارشی مرتبط باشند.
• در صورت امکان، یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه ببرید. به خاطر سپردن تمام اطلاعات ارائه شده در طول قرار ملاقات می تواند دشوار باشد. کسی که شما را همراهی می کند ممکن است چیزی را که از قلم انداخته اید یا فراموش کرده اید به خاطر بیاورد.
• سؤالاتی را که می خواهید از پزشک خود بپرسید، یادداشت کنید. تهیه لیست سؤالات از قبل می تواند به شما کمک کند تا از وقت خود با پزشک نهایت استفاده را ببرید.

در پرسیدن سؤالات تردید نکنید. برخی از سؤالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

• محتمل ترین علت بیماری من چیست؟
• چه رویکرد درمانی را توصیه می کنید؟
• آیا عوارض جانبی مرتبط با داروهایی که تجویز می کنید وجود دارد؟
• من بیماری های دیگری دارم. چگونه می توانم آنها را درمان کنم؟
• آیا باید به مدت طولانی داروها را مصرف کنم؟
• چند وقت یکبار برای نظارت بر پیشرفت من باید به شما مراجعه کنم؟
• آیا باید مکمل های غذایی مصرف کنم؟
• آیا کمبود ویتامین دارم؟
• آیا می توانم تغییراتی در سبک زندگی یا رژیم غذایی ایجاد کنم تا به کاهش یا مدیریت علائمم کمک کنم؟

چه انتظاری از پزشک خود داشته باشید؟

پزشک شما احتمالاً تعدادی سؤال از شما خواهد پرسید. آمادگی برای پاسخ به آنها می تواند زمان را برای پرداختن به نکاتی که می خواهید بیشتر به آنها بپردازید، حفظ کند. ممکن است از شما پرسیده شود:

• آیا تا به حال جراحی شکم داشته اید؟
• علائم شما چیست؟
• اولین بار چه زمانی متوجه این علائم شدید؟
• آیا علائم شما می آیند و می روند یا تقریباً ثابت می مانند؟
• آیا درد شما شبیه گرفتگی عضلات است؟
• آیا درد شما به سایر قسمت های شکم یا کمرتان منتشر می شود؟
• آیا بدون هیچ تلاشی وزن کم کرده اید؟
• آیا متوجه تغییری در مدفوع خود شده اید؟
• آیا علائم و نشانه های شما شامل استفراغ هستند؟
• آیا علائم و نشانه های شما شامل تب هستند؟
• آیا اخیراً کسی از نزدیکان شما علائم یا نشانه های مشابهی داشته است؟
• رژیم غذایی معمول شما چیست؟
• آیا تا به حال به آلرژی غذایی یا عدم تحمل لاکتوز دچار شده اید؟
• آیا بیماری دیگری در شما تشخیص داده شده است؟
• چه داروهایی مصرف می کنید، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها، گیاهان دارویی و مکمل ها؟
• آیا سابقه خانوادگی اختلالات روده یا سرطان روده بزرگ دارید؟
• آیا تا به حال پرتو درمانی شکم یا لگن داشته اید؟ آیا تا به حال سنگ کلیه داشته اید؟
• آیا تا به حال با لوزالمعده خود مشکل داشته اید؟
• آیا بیماری کرون دارید؟

SIBO چقدر طول می کشد؟

به میزان رشد بیش از حد باکتری در روده کوچک شما بستگی دارد. ممکن است ظرف چند هفته پس از درمان، احساس بهتری داشته باشید. اما ممکن است قبل از رها شدن از SIBO به چند ماه درمان نیاز داشته باشید. پزشک معالج شما می تواند بر اساس شرایط شما، ایده بهتری از پیش آگهی (چشم انداز) شما ارائه دهد.

چگونه می توان از عود SIBO جلوگیری کرد؟

معمول است که علائم SIBO چند ماه پس از اتمام دوره آنتی بیوتیک ها، بخصوص اگر یک بیماری زمینه ای دارید که شما را مستعد SIBO می کند، بازگردند. آنتی بیوتیک ها یک درمان کوتاه مدت SIBO هستند، اما یک راه حل بلند مدت نیستند. مهم است که سعی کنید علت اصلی SIBO خود را برطرف کنید. گاهی اوقات، این یک بیماری پزشکی جداگانه است که می توانید آن را فعالانه تر مدیریت کنید. گاهی اوقات، این یک مشکل ساختاری است که می توانید با جراحی به آن رسیدگی کنید. ممکن است لازم باشد داروهای موجود یا مصرف الکل خود را تنظیم کنید تا رشد باکتری ها تحت کنترل باشد.

اگر نمی توانید علت اصلی را شناسایی یا برطرف کنید، می توانید با یک برنامه غذایی کم کربوهیدرات و پروبیوتیک ها، رشد بیش از حد باکتری ها را مدیریت کنید. مطالعات روی این راه حل ها بی نتیجه هستند، اما شواهد نشان می دهند که ممکن است مفید باشند. بخصوص با نزدیک شدن به پایان دوره آنتی بیوتیک هایتان، سعی کنید برای چند هفته از تغذیه بیش از حد باکتری های خود با کربوهیدرات ها خودداری کنید. سعی کنید با مصرف روزانه پروبیوتیک ها، باکتری های مفید جدیدی را به روده خود بدهید تا باکتری های مضر را متعادل کنید.

یک برنامه غذایی خوب برای مدیریت SIBO چیست؟

برخی پزشکان برای خلاص شدن از شر SIBO، یک رژیم غذایی حذف کوتاه مدت را توصیه می کنند. این به معنای محدود کردن موقت تمام کربوهیدرات ها از آنچه می خورید برای گرسنگی دادن به باکتری ها است. نسخه شدیدتر این رژیم غذایی، رژیم غذایی المنتال برای SIBO است، یک برنامه غذایی مایع با فرمول های از پیش هضم شده. رژیم غذایی المنتال به باکتری های روده شما چیزی برای هضم نمی دهد در حالی که تمام مواد مغذی مورد نیاز شما را فراهم می کند. پزشکان فقط آن را برای اهداف درمانی کوتاه مدت تجویز می کنند.

انواع دیگری از برنامه های غذایی کم کربوهیدرات ممکن است به عنوان یک رژیم غذایی حذفی در خانه یا برنامه نگهداری عمل کنند. شما می توانید این رژیم های کوتاه مدت را دنبال کنید و سپس به تدریج غذاهای مختلف را دوباره اضافه کنید و واکنش سیستم بدن خود را مشاهده کنید. یا ممکن است متوجه شوید که با پایبندی به یک برنامه غذایی در دراز مدت، پیشرفت می کنید. انواع مختلفی از برنامه های غذایی کم کربوهیدرات وجود دارند و بسیاری از آنها ادعا می کنند که به SIBO کمک می کنند، از جمله رژیم غذایی کربوهیدرات خاص (SCD) و رژیم غذایی کم FODMAP.

چگونه بفهمم که دچار SIBO هستم یا IBS؟

SIBO و سندرم روده تحریک پذیر (IBS) علائم مشترک زیادی دارند و ممکن است هر دو را داشته باشید. تفاوت اصلی این است که رشد بیش از حد باکتری ها را می توان از نظر بالینی تأیید و درمان کرد. از سوی دیگر، IBS یک اختلال عملکردی است که زمانی تشخیص داده می شود که علائم شما از نظر بالینی قابل توضیح نباشند.

وقتی برای علائم خود به دنبال تشخیص پزشکی هستید، احتمالاً برای SIBO و همچنین سایر شرایط مشابه، مانند عدم تحمل لاکتوز، آزمایش خواهید شد. اگر آزمایش شما مثبت باشد، می توانید برای آن شرایط درمان شوید و امیدواریم که علائم شما از بین بروند.

اگر همه آنها از بین نروند، ممکن است بیماری دیگری داشته باشید. اگر هیچ علت مشخصی پیدا نشود، در آن زمان است که IBS برای شما تشخیص داده می شود. گاهی اوقات، IBS به عنوان یکی از علل SIBO شناخته می شود.

سخن پایانی

اگر علائم گوارشی – نفخ و گاز، گرفتگی و سوء هاضمه – دارید، احتمالاً سعی کرده اید خودتان بیماری تان را تشخیص دهید و متوجه شده اید که این کار چقدر می تواند پیچیده باشد. بسیاری از علائم و شرایط با هم همپوشانی دارند، به گونه ای که حتی تشخیص علل شایع، مانند SIBO، دشوار است. آزمایش های پزشکی می توانند در تشخیص علل ناراحتی تان به شما کمک کنند. همچنین می توانید با تنظیم برنامه غذایی خود و مشاهده چگونگی تأثیر تغییرات بر علائم شما، چیزهای زیادی بیاموزید. برای برخی افراد، تغییر سبک زندگی ممکن است تنها کاری باشد که برای مدیریت علائم SIBO لازم است. اگر این کافی نیست، ممکن است به آنتی بیوتیک نیاز داشته باشید – اما باید مراقب باشید که در هفته های بعد، روده سالمی را بازسازی کنید تا از عود SIBO جلوگیری شود.