سندروم روده کوتاه به چه معناست؟

روده های افراد از دو بخش اصلی به نام روده بزرگ و روده کوچک تشکیل شده اند. روده بزرگ به کولون نیز شهرت دارد. روده کوچک و یا کوتاه در افراد بزرگسال طولی به اندازه 6 متر دارد. سندروم روده کوتاه زمانی برای فرد مبتلا تلقی می شود که نتواند میزان کالری، پروتئین و دیگر مواد مغذی مورنیاز بدن را جذب کند. علاوه بر این زمانی که روده کوچک از بدن فرد حذف می شود، سندروم روده کوچک رخ خواهد داد. با پیشرفت علم متخصصان گوارش داروها و روش های درمانی تأثیر گذاری را برای بیماران مبتلا به سندروم روده کوتاه در نظر گرفته اند که سبب کاهش میزان عوارض خواهد شد. به دنبال این عارضه ممکن است فرد به اسهال شدید دچار شود که عدم درمان آن می تواند برای بیمار خطر آفرین باشد.

هر چه زمان می گذرد، بدن به کوتاهی روده عادت خواهد کرد و می تواند بدون نیاز به دارو نیز از پس تأمین مواد مغذی مورد نیاز بدن برآید. سندروم روده کوچک می تواند به صورت مادرزادی یا بر اثر عوامل محیطی فرد را گریبان گیر کند. معمولاً افرادی که به سرطان مبتلا هستند در زمان انجام شیمی درمانی و پرتو درمانی ممکن است بخشی یا تمام روده کوچک وی آسیب ببیند و فرد را به سندروم روده کوچک مبتلا کند. بیماری کرون نیز یکی از عوامل به وجود آمدن سندروم روده کوچک می باشد.

سندروم روده کوتاه

نشانه های بیماری سندروم روده کوتاه کدامند؟

علائم و نشانه های بروز این بیماری در افراد، متفاوت است اما اکثر مبتلایان اسهال را تجربه می کنند. شدت اسهال کاملا وابسته به وضعیت بیمار و دوره ای که در آن قرار دارد می باشد. علامت های دیگری نیز در افراد دیده می شود که با تکرار آن ها پزشک متخصص داخلی به ابتلا شدن به سندروم کوچک شک خواهد کرد. یکی از این علائم گرفتگی شکم و نفخ سر دل می باشد. سوزش معده نیز یکی دیگر از نشانه های سندروم روده کوتاه محسوب می شود. ضعف، خستگی و بی حوصلگی از دیگر نشانه هایی است که به دلیل عدم تأمین مواد معدنی مورد نیاز در سندروم کوچک بزرگ، فرد به آن مبتلا می شود. به دنبال اسهال مکرر، کاهش وزن را در فرد مبتلا شاهد خواهید بود. گاز معده دیگر علامت مبتلا شدن به سندروم روده کوتاه می باشد.

به هنگام معرفی بیماری سندروم روده کوتاه گفتیم که با مبتلا شدن به این بیماری، فرد دیگر قادر به جذب مواد معدنی مورد نیاز بدن نخواهد بود. از این رو ممکن است عوارضی همچون کم خونی و به دنبال آن ظاهر شدن کبودی هایی در سطح بدن رخ دهد. مبتلا شدن به کبد چرب یکی دیگر از عوارض سندروم روده کوتاه محسوب می شود. تشکیل سنگ در کیسه صفرا نیز می تواند از علل ابتلا به سندروم روده کوتاه باشد. افرادی به بیماری سندروم روده کوتاه مبتلا می شوند دردی در نواحی استخوان ها و به دنبال آن پوکی استخوان ها را حس خواهند کرد. این افراد به هنگام جویدن برخی غذاها دچار مشکل و اختلال می شوند.

چگونه تشخیص دهیم که به بیماری سندروم روده کوتاه مبتلا هستیم؟

در صورتی که یکی از نشانه ها و علائم را به صورت مکرر احساس کردید حتماً نزد پزشک متخصص داخلی بروید. وی با انجام آزمایش ها و بررسی پرونده پزشکی شما می تواند وجود یا عدم وجود بیماری سندروم روده کوتاه در بدن شما را به خوبی تشخیص دهد. اگر فرد مبتلا شده کودک باشد قطعاً درمان وی از اهمیت بیشتری برخوردار است. دلیل این امر این است که کودک در سن رشد قرار دارد و عدم تأمین مواد مغذی مورد نیاز بدن او ممکن است جبران ناپذیر باشد. در صورت نیاز پزشک متخصص داخلی، شما را به انجام آزمایش های متعددی سوق می دهد. آزمایش خون و آزمایش مدفوع در رده اول تجویزهای پزشک متخصص داخلی قرار دارند. پس از آن در صورت لزوم بیمار بایستی سی تی اسکن، سونوگرافی و بیوپسی کبد خود را نزد پزشک معالج آورد. تصویر برداری اشعه ایکس از قفسه سینه و شکم و همچنین بررسی قسمت هایی از دستگاه گوارش قدمی مهم در باب تشخیص بیماری توسط پزشک معالج می باشد. علاوه بر این موارد ممکن است پزشک متخصص داخلی از شما درخواست کند تا آزمایش باریم را به کمک اشعه ایکس انجام دهید.

سندروم روده کوتاه

درمان بیماری سندروم روده کوتاه چگونه امکان پذیر است؟

درمان این بیماری نسبت به پیشرفت آن در بدن بیمار کاملا متفاوت است. در برخی موارد بیماری با مصرف داروهایی خاص درمان می شود. در برخی موارد نیز تنها عمل جراحی پیوند عضو کارساز است. در ابتدا پزشک معالج وضعیت بیمار را از نظر پیشرفت بیماری وضعیت بیماری و میزان پیشرفت آن بررسی خواهد کرد. پس از آن نیاز است که دارویی متناسب با دوز بیماری برای فرد مبتلا تجویز کند. معمولاً هنگامی که بیماری در ابتدای درگیری است به بیمار توصیه می شود که وعده های غذایی خود را بیشتر و میزان آن را کاهش دهد. استفاده از مایعات و تجویز انواع ویتامین ها برای این افراد الزامی است.

در زمانی که بیماری کمی در بدن رشد کرده و در سطح متوسطی قرار گرفته دقیقاً داروها و توصیه ها مانند ابتدای بیماری است با اندکی تفاوت که آن نیاز به داخل وریدی مایعات و مواد مغذی مورد نیاز بدن می باشد. اگر بیماری بیش از این رشد کرده باشد و تقریباً به سطح پیشرفته‌ ای رسیده باشد، نیاز است که لوله ‌ای تحت عنوان لوله داخل وریدی به بیمار متصل گردد و تغذیه تا زمان بهبودی از طریق لوله انجام شود. داروهای تدوگلوتاید معمولاً برای بزرگسالانی که نیاز به تغذیه داخل وریدی دارند تجویز می شود. ال گلوتامین برای اکثر بیماران به منظور جذب مواد معدنی و مواد مغذی بدن تجویز می شود. سوماتروپین نوعی دیگر از داروهای بیماری سندروم روده کوتاه است که برای بیماران با هر سنی تجویز می شود.

به کمک سوماتروپین ها می توان میزان جذب مواد معدنی را در بدن بیمار افزایش داد، همچنین می توان نشانه های بیماری را در بدن بیمار تا حد زیادی به حداقل رساند. در صورتی که بیماری خیلی شدت یابد لوله های داخل وریدی به بیمار متصل می شود و تغذیه بیمار به طور کامل و همه روزه از طریق لوله های متصل به معده یا روده انجام می گیرد. در شرایط حادتر لازم است که بیمار خود را برای انجام عمل جراحی پیوند آماده کند. این پیوند عضو ممکن است شامل بخشی از روده کوتاه یا تمام آن باشد. پس از بررسی های لازمه، پزشک معالج نام شما را در لیست انتظار دریافت عضو وارد خواهد کرد و به محض پیدا شدن اهدا کننده ای مناسب عمل پیوند عضو انجام خواهد شد. در این بین نیاز است داروهای فوق الذکر را که پزشک متخصص داخلی برای شما تجویز می کند به طور کامل و مرتب مصرف نمایید. پس از انجام جراحی باید مادام العمر وضعیت جسمانی شما توسط پزشک متخصص داخلی بررسی شود.

چه کنیم تا از سندروم روده کوچک در امان بمانیم؟

باید به تغذیه خود اهمیت دهید و آنچه ممکن است به بدن شما آسیب بزند را مصرف نکنید. افراد مبتلا به سندروم روده کوتاه می توانند از پروتئین های بدون چربی مانند تخم مرغ، گوشت بدون چربی و لبنیات را با خیالی راحت میل نمایند. مصرف شیرینی برای این افراد سم است، پس لطفاً در مصرف آن احتیاط کنید. ورزش و فعالیت های بدنی و ذهنی را فراموش نکنید. به کمک مشاور، روانشناس و یا هر فرد با درک و کمالاتی از اعضای خانواده تان سعی کنید هرگونه تنش و اضطراب را از خود دور کنید. در صورت امکان سعی کنید هم نوعان خود (افراد مبتلا به بیماری سندروم روده کوتاه) را بشناسید و رابطه ای تنگاتنگ با آن ها برقرار کنید و تجربه بگیرید. علاوه بر مصرف دارو سعی کنید به توصیه های پزشکی بسیار توجه کنید تا به زودی بتوانید میزان پیشرفت بیماری را در بدن خود به حداقل برسانید.