بیماری واریس مری و روش های درمان آن

مری بخش مهمی از اعضای داخلی بدن است. در حقیقت لوله ای که سبب اتصال دهان افراد به معده شان می شود و کار انتقال نوشیدنی و غذا از دهان به معده را انجام می دهد، مری نام گرفته است. حال اگر رگ های درون این لوله تغییر شکل دهد و بزرگ تر از حالت عادی شوند گوییم به واریس مری مبتلا شده ایم. این بیماری با علائم و نشانه هایی خاص در بدن افراد مبتلا مشخص می شود. خوشبختانه علم پزشکی تا حدی پیشرفت کرده است که بتوان برای چنین بیماری هایی روش درمانی قطعی در نظر گرفت. با ما همراه باشید تا در ادامه هر آنچه لازم است درمورد بیماری واریس معده بدانید را در اختیارتان قرار دهیم.

بیماری واریس مری

تعریفی مختصر از بیماری واریس مری

در صورتی که رگ های داخلی در قسمت های پایینی مری متورم شوند بیماری واریس مری رخ می دهد. در واقع همان اتفاقی که در واریس پاها برای رگ ها می افتد مشابه همان اتفاق در واریس مری بین رگ ها رخ خواهد داد. در برخی موارد التهاب و تورم رگ ها به حدی بالا می رود که سبب پاره شدن دیواره مری می شود. در پی این پارگی مری خونریزی کرده و عوارض خطرناکی را برای فرد به همراه می آورد. افرادی که مشکلات کبدی دارند مخصوصاً بیماران سیروز کبدی بیش از سایر افراد در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند.

علت ابتلا به بیماری واریس مری چیست؟

رگ هایی که در بالاتر از آن ها سخن گفتیم وظیفه ای به عهده دارند. وظیفه آن ها خون رسانی به کبد است. در صورتی که فشار در این رگ های خونی به حداکثر برسد واریس مری رخ خواهد داد. در اصطلاح پزشکی به این فرآیند پرفشاری ورید باب گفته می شود؛ اما چرا افراد به پرفشاری ورید باب مبتلا می شوند؟ دلیل این امر بیماری هایی است که فرد در گذشته یا اکنون به آن ها مبتلا شده است. یکی از آن گزینه ها بیماری سیروز کبدی است. در صورتی که در قسمت مری و معده عفونت هایی همچون شیستوزمیازیس رخ دهد، فرد با واریس مری درگیر خواهد شد. بیماری های قلبی همچون نارسایی قلب و بیماری سارکوئیدوز می تواند فرد را در ابتلا به بیماری واریس مری ترغیب کند.

بیماری واریس مری

علائم و نشانه های بیماری واریس مری

در اکثر موارد با وجود این بیماری در بدن، فرد هیچ احساس و علائم خاصی ندارد. با خونریزی رگ ها و یا پاره شدن مری فرد دچار حالت تهوع و پس از آن استفراغ خونی خواهد شد. در برخی موارد در صورتی که میزان خون از دست رفته در استفراغ فرد بیش از حد باشد احتمالاً فرد بی هوش شود یا اینکه بی حال و ضعیف شود. جالب است بدانید در برخی موارد افراد استفراغ خونی ندارند و در عوض دچار مدفوع خونی می شوند. در این گونه افراد خون پخش شده به معده بازمی گردد و از طریق مدفوع دفع می شود. در صورتی که فرد به سیروز کبدی مبتلا باشد با درگیر شدن با عارضه واریس مری تمام علائم بیماری اش عود می کند و شدت می یابد.

چگونه می توان از این بیماری پیشگیری کرد؟

همان طوری که می دانید اکثر بیماری های کبدی می توانند منجر به سیروز کبدی شوند. بیماری سیروز کبدی نیز یکی از علل مبتلا شدن به بیماری واریس مری می باشد. از این با پیشگیری و درمان بیماری های کبدی به خصوص سیروز کبدی می توان از ابتلا به بیماری واریس مری به طور جد جلوگیری کرد.

بیماری واریس مری

روش بازشناسی بیماری واریس مری

آیا تا به حال نام آندوسکوپ یا آندوسکوپی به گوشتان رسیده است؟ آندوسکوپ در واقع ابزاری کارآمد جهت تشخیص بیماری هایی خاص نظیر بیماری واریس مری‌ می باشد. در واقع این دستگاه از یک لوله بسیار باریکی تشکیل شده است که در قسمت ابتدایی آن یک دوربین متصل شده است. به منظور تصویربرداری و مشاهده دقیق اجزای داخلی مری این لوله از طریق دهان وارد بدن فرد می شود و پزشک آن را به سمت مری یا معده هدایت خواهد کرد. در این صورت پزشک متخصص داخلی به راحتی تشخیص خواهد داد که آیا فرد به بیماری واریس مری مبتلا شده است یا خیر. لازم به ذکر است در صورتی که فرد بیمار از استفراغ یا مدفوع خونی گزارش دهد لازم است فرآیند آندوسکوپی به صورت اورژانسی برای فرد انجام شود. در صورت لازم پزشک متخصص داخلی به ابتدای لوله آندوسکوپ ابزارآلاتی خاص متصل می کند تا در صورت ضرورت از آن ها جهت درمان اورژانسی بهره گیرد.

درمان بیماری واریس مری به چه صورت است؟

جهت درمان این بیماری باید نکات مهمی را در نظر بگیرید. اولاً اینکه در صورت مشاهده هر گونه خون در مدفوع یا استفراغ خود حتماً نزد پزشک متخصص داخلی بروید. علائم و سوابق بیماری خود را برای وی بازگو کنید تا پزشک معالج به طور دقیق تری بتواند بیماری را تشخیص دهد. از آن جایی که بیماری واریس مری سبب از دست دادن مقدار خون زیادی در بدن می شود لازم است بدن فرد را با تزریق خون به حالت عادی برگردانید. در این صورت بدن بیمار قادر خواهد بود مقدار خون از دست رفته را جبران کند و از حالت بی حالی و ضعف درآید. در ادامه لازم است داروهایی جهت ممانعت از ورود خون به معده به بدن فرد تزریق شود. علاوه بر این لازم است دارویی جهت کاهش جریان خون در بدن به بیمار تزریق شود. در ادامه لازم است پزشک معالج محل خونریزی را شناسایی کند و به متوقف کردن جریان آن بپردازد.

به همین منظور از دستگاه آندوسکوپ جهت انجام آندوسکوپ مری و معده استفاده خواهد شد. خوب است بدانید درمان این بیماری در مواقع مختلف با یکدیگر تفاوت دارد. به عنوان مثال به منظور درمان پارگی دیواره مری از باند لیگاسیون یا اسکلروتراپی استفاده می کنند. خوب است بدانید در صورتی که بیماری بسیار حاد و خطرناک باشد حتماً از عمل جراحی استفاده خواهد شد. در ادامه هر یک از روش های درمانی را برایتان شرح خواهیم داد.

بیماری واریس مری

روش درمانی باند لیگاسیون

در این روش درمانی به کمک دستگاه آندسکوپی محل خونریزی را مشخص می کنند. پس از آن به کمک لوله آندوسکوپ موارد مورد نیاز جهت درمان محل پارگی به داخل مری فرستاده خواهد شد. در ادامه باند لاستیکی جهت مسدود کردن محل خونریزی مورد استفاده قرار می دهند. با بهره گیری از این روش می توان خونریزی را به حداقل رساند و به توقف آن کمک کرد.

روش درمانی اسکلروتراپی چیست و چگونه انجام می شود؟

در این حالت سعی می شود رگی که خونریزی می کند را پیدا کنند و دارویی جهت انقباض به آن تزریق کنند. با این ترفند میزان خونریزی در بدن فرد به حداقل می رسد. در این بین باید خونریزی فرد به طور کامل مورد بررسی قرار گیرد. در صورتی که بیمار خون زیادی از دست داد حتماً لازم است به بدن وی مقداری خون تزریق شود تا خون از دست رفته جبران شود.

بیماری واریس مری

روش درمانی شانت پورتوسیستمیک به چه صورت است؟

این روش درمانی معمولاً برای افرادی استفاده می شود که از بیماری به نام سیروز کبدی نیز رنج می برند. شانت در واقع به لوله ای گفته می شود که قادر است مسیر جریان خون را به جهت دیگری منتقل کند. فرآیند بسیار پیچیده ای در این روش درمانی مورد استفاده قرار می گیرد؛ اما به طور ایده آلی می توان خطر خونریزی رگ ها را در زمان حال و آینده کاهش داد. در ضمن بهره گیری از چنین فرآیندی نیازمند تیم فوق العاده متخصصین رادیولوژی می باشد. این روش درمانی جهت توقف خونریزی واریس مری صورت می گیرد.

روش درمانی به کمک عمل جراحی چگونه انجام می شود؟

تعداد بیمار بسیار کمی هستند که به این روش درمانی نیازمند می شوند. از این رو باید بگوییم که خوشبختانه در اکثر موارد بیماری توسط روش های درمانی راحت تر معالجه می شوند و نیازی به انجام عمل جراحی نمی باشد.