پولیپ روده بزرگ چیست؟

پولیپ های روده بزرگ چیستند؟

پولیپ روده بزرگ، زائده یا توده کوچکی از سلول ها است که روی پوشش داخلی روده بزرگ تشکیل می شود. آنها نوعی تومور، خوشه یا توده ای از سلول های غیرطبیعی هستند. پولیپ ها تومورهایی هستند که از پوشش مخاطی داخل اندام های توخالی شما، مانند دستگاه گوارش، بینی یا اندام های تولید مثل زنان، رشد می کنند. پولیپ های روده بزرگ شایع هستند و بسیاری از آنها بی ضرر هستند. اما با گذشت زمان، برخی از پولیپ های روده بزرگ در صورت عدم برداشتن می توانند به سرطان روده بزرگ تبدیل شوند. به همین دلیل است که ارائه دهندگان خدمات درمانی در طول کولونوسکوپی، معاینه ای در داخل روده بزرگ، به دنبال پولیپ در روده بزرگ شما می گردند. در حالی که پولیپ ها سرطان نیستند، تقریباً همه سرطان های روده بزرگ از یک پولیپ شروع می شوند. سرطان روده بزرگ در مراحل بعدی می تواند کشنده باشد.

هر کسی می تواند به پولیپ روده بزرگ مبتلا شود و با بالا رفتن سن، خطر ابتلا به آن افزایش می یابد. اگر اضافه وزن دارید، سیگار می کشید، سابقه شخصی پولیپ روده بزرگ یا سابقه خانوادگی پولیپ روده بزرگ پیشرفته یا سرطان روده بزرگ دارید، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ نیز بیشتر است.

پولیپ های روده بزرگ معمولاً علائمی ایجاد نمی کنند. انجام آزمایش های غربالگری منظم مهم است زیرا پولیپ های روده بزرگ که در مراحل اولیه تشخیص داده می شوند، معمولاً می توانند با خیال راحت و به طور کامل برداشته شوند. بهترین راه پیشگیری از سرطان روده بزرگ، غربالگری منظم است.

علائم و نشانه های پولیپ روده بزرگ

بیشتر پولیپ های روده بزرگ و بسیاری از سرطان های روده بزرگ، هیچ علامتی ایجاد نمی کنند. به همین دلیل غربالگری – آزمایش بیماری ها قبل از بروز علائم – بسیار مهم است. معمولاً زمانی که علائمی دارید، پولیپ به سرطان تبدیل شده است.

علائمی که با مشاهده آنها باید فوراً به پزشک مراجعه کنید عبارتند از:

• تغییر در عادات روده. یبوست یا اسهالی که بیش از یک هفته طول بکشد ممکن است به معنای وجود پولیپ روده بزرگ یا سرطان باشد. با این حال، چندین بیماری دیگر نیز می توانند باعث تغییر در عادات روده شوند.
• تغییر در رنگ مدفوع. اگر پولیپ خونریزی دهنده دارید، ممکن است رگه های قرمز در مدفوع یا هنگام پاک کردن خود، خون مشاهده کنید. خونریزی آهسته ممکن است قابل مشاهده نباشد، اما پس از مدتی، ممکن است آن را حس کنید. خون می تواند در مدفوع ظاهر شود یا مدفوع را سیاه کند. تغییر رنگ همچنین ممکن است ناشی از برخی غذاها، داروها یا مکمل های غذایی باشد.
• کم خونی فقر آهن. خونریزی از پولیپ ها می تواند به آرامی و با گذشت زمان و بدون خون قابل مشاهده در مدفوع رخ دهد. خونریزی مزمن ممکن است منجر به کم خونی فقر آهن شود که می تواند باعث خستگی و تنگی نفس شود.
• درد. یک پولیپ بزرگ روده بزرگ یا سرطان می تواند بخشی از روده را مسدود کند و منجر به گرفتگی و درد شکم شود.
• خونریزی رکتوم. این می تواند نشانه پولیپ روده بزرگ یا سرطان یا سایر بیماری ها مانند بواسیر یا پارگی های جزئی مقعد باشد.

در یک کولونوسکوپی معمولی چند پولیپ وجود دارد؟

در یک کولونوسکوپی معمولی چند پولیپ وجود دارد؟

طبیعی است که از هیچ پولیپ روده بزرگی وجود نداشته باشد یا چند پولیپ وجود داشته باشد. پزشکان متخصص به تعداد پولیپ های شما و همچنین اندازه، محل و نوع آنها توجه می کنند. از آنجا که پولیپ ها بسیار آهسته رشد می کنند، داشتن پولیپ های کمتر و کوچکتر به این معنی است که شما هنوز در معرض خطر نسبتاً کمی برای ابتلا به سرطان روده بزرگ هستید.

اگر موارد زیر را داشته باشید، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان روده بزرگ باشید:

• بیش از سه پولیپ.
• پولیپ های بزرگتر از 10 میلی متر.
• پولیپ ها در سمت راست روده بزرگ شما (کولون سیگموئید یا عرضی).
• آدنوماهای پرزدار یا توبوویلوز.
• ضایعات دندانه دار بدون پایه یا آدنوماهای دندانه دار.
• سندرم پولیپوز ارثی.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

در صورت مشاهده موارد زیر به پزشک مراجعه کنید:

• درد شکم.
• وجود خون در مدفوع. تغییر در عادات روده که بیش از یک هفته طول می کشد.
• کاهش وزن بدون تلاش.

اگر موارد زیر را دارید، باید به طور منظم برای سرطان روده بزرگ غربالگری شوید:

• سن شما ۴۵ سال یا بیشتر است.
• بسته به شرایط پزشکی و سابقه خانوادگی، ممکن است لازم باشد غربالگری را زودتر از ۴۵ سالگی شروع کنید.

علل بروز پولیپ روده بزرگ

سلول های سالم به طور منظم رشد می کنند و تقسیم می شوند. تغییرات در سلول های خاص می توانند منجر به تقسیم مداوم شوند، حتی زمانی که سلول های جدید مورد نیاز نیستند. در روده بزرگ و راست روده، این رشد مداوم سلول ها می تواند باعث تشکیل پولیپ شود. پولیپ ها می توانند در هر جایی از روده بزرگ رشد کنند.

انواع مختلف پولیپ های روده بزرگ چیست؟

پزشکان متخصص پولیپ های روده بزرگ را به چند روش مختلف طبقه بندی می کنند. یک روش، نگاه کردن به شکل آنها است. اگر یک پولیپ شبیه قارچ با “سر” و “ساقه” باشد، آن را “پایه دار” می نامند. اگر ساقه نداشته باشد و بیشتر شبیه یک توده برجسته با پایه پهن باشد، آن را “بی پایه” می نامند.

پزشکان متخصص همچنین به ظاهر پولیپ ها در زیر میکروسکوپ توجه می کنند. انواع مختلف، ویژگی های میکروسکوپی متفاوتی دارند زیرا با استفاده از فرآیندهای مختلف رشد و توسعه می یابند. همین فرآیندها همچنین تعیین می کنند که آیا یک پولیپ می تواند به سرطان تبدیل شود یا خیر. بنابراین، انواع مختلف، پتانسیل سرطانی متفاوتی دارند.

انواع پولیپ روده بزرگ عبارتند از:

• پولیپ های آدنوماتوز (آدنوما).
• آدنوماهای لوله ای.
• آدنوماهای پرزدار.
• آدنوماهای توبولوویلوس.
• پولیپ های دندانه دار.
• پولیپ های هیپرپلاستی.
• ضایعات دندانه دار بی پایه.
• آدنوماهای دندانه دار سنتی.
• هامارتوم (پولیپ های نوجوانان).
• التهابی (پولیپ های کاذب).

پولیپ های نئوپلاستیک در مقابل غیر نئوپلاستیک

پزشکان متخصص پولیپ های روده بزرگ را به عنوان نئوپلاستیک یا غیر نئوپلاستیک طبقه بندی می کنند تا مشخص شود که آیا می توانند به سرطان تبدیل شوند یا خیر.

پولیپ های غیر نئوپلاستیک معمولاً سرطانی نمی شوند. پولیپ های نئوپلاستیک شامل آدنوم ها و ضایعات دندانه دار هستند می توانند به سرطان تبدیل شوند. بیشتر موارد سرطان روده بزرگ از آدنومی ناشی می شوند که مدت زیادی وجود داشته است. با این حال، ضایعات دندانه دار نیز می توانند سرطانی شوند. به طور کلی برای پولیپ های نئوپلاستیک، هرچه پولیپ بزرگتر باشد، خطر ابتلا به سرطان بیشتر است.

پولیپ های نئوپلاستیک شامل موارد زیر هستند:

• تمام پولیپ های آدنوماتوز (آدنوم ها).
• ضایعات دندانه دار بدون پایه.
• آدنوم های دندانه دار سنتی.

پولیپ های غیر نئوپلاستیک شامل موارد زیر هستتند:

• پولیپ های هایپرپلاستیک.
• پولیپ های نوجوانان.
• پولیپ های کاذب التهابی.

پولیپ های روده بزرگ چقدر شایع هستند؟

پولیپ های روده بزرگ چقدر شایع هستند؟

پولیپ های روده بزرگ شایع هستند، بخصوص با بالا رفتن سن. آنها حدود 20% از افراد بزرگسال را به طور کلی و حدود 40% از افراد بالای 50 سال و همچنین 6% از کودکان را تحت تأثیر قرار می دهند. همه افراد صرف نظر از جنسیت یا محل زندگی خانواده، در معرض خطر پولیپ روده بزرگ و سرطان روده بزرگ هستند. اما به طور کلی، آنها در کشورهای غربی کمی شایع تر هستند.

چه درصد از پولیپ های روده بزرگ سرطانی هستند؟

بیشتر پولیپ های روده بزرگ پتانسیل سرطانی شدن را دارند، به همین دلیل است که پزشکان معالج آنها را در طول کولونوسکوپی خارج می کنند. اما تعداد بسیار کمی از آنها در واقع به سرطان تبدیل می شوند و مدت زمان زیادی طول می کشد تا این اتفاق بیفتد. کولونوسکوپی های روتین، پولیپ ها را قبل از اینکه شانس تبدیل شدن به سرطان را داشته باشند، برمی دارند.

حدود 75% از سرطان های کولورکتال از پولیپ های آدنوماتوز شروع می شوند و حدود 80% از کل پولیپ های روده بزرگ، آدنوم هستند. اما تنها حدود 5% از آدنوم ها در واقع بدخیم هستند. خطر سرطانی شدن یک پولیپ روده بزرگ با اندازه متوسط و تصادفی، طی ۱۰ سال 8% و طی ۲۰ سال 24% تخمین زده می شود.

عوامل خطر ابتلا به پولیپ روده بزرگ

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به پولیپ یا سرطان روده بزرگ را افزایش دهند عبارتند از:

• سن. اکثر افراد مبتلا به پولیپ روده بزرگ ۴۵ سال یا بیشتر دارند.
• داشتن برخی بیماری های روده ای. ابتلا به بیماری التهابی روده، مانند کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون، خطر کلی ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش می دهد.
• سابقه خانوادگی. داشتن والدین، خواهر و برادر یا فرزندی با پولیپ های پیشرفته روده بزرگ (مثلاً پولیپ هایی با اندازه ۱۰ میلی متر یا بزرگتر) خطر ابتلا به آنها را افزایش می دهد. اگر بسیاری از اعضای خانواده به آنها مبتلا باشند، این خطر حتی بیشتر است. در برخی افراد، این ارتباط ارثی نیست.
• سیگار کشیدن و مصرف بیش از حد الکل. مطالعات نشان می دهند افرادی که روزانه سه گیلاس یا بیشتر نوشیدنی الکلی مصرف می کنند، خطر ابتلا به پولیپ روده بزرگ را افزایش می دهند. به نظر می رسد مصرف الکل همراه با سیگار کشیدن نیز این خطر را افزایش می دهد.
• ابتلا به دیابت. دیابت خطر ابتلا به پولیپ را در بین تمام گروه های سنی 50% افزایش می دهد.
• چاقی، عدم ورزش و رژیم غذایی ناسالم. خطر ابتلا به پولیپ روده بزرگ برای افرادی که اضافه وزن دارند، به طور منظم ورزش نمی کنند و رژیم غذایی سالمی ندارند، افزایش می یابد.
• نژاد. آمریکایی های سیاه پوست خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان روده بزرگ دارند.

سندرم های پولیپ روده بزرگ

اختلالات ارثی شرایطی هستند که از والدین به ارث می رسند. به ندرت، افراد گونه های ژنتیکی را به ارث می برند که باعث تشکیل پولیپ روده بزرگ می شوند و خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش می دهند. غربالگری و تشخیص زود هنگام می تواند به جلوگیری از رشد یا گسترش این سرطان ها کمک کند.

شرایطی که باعث ایجاد پولیپ روده بزرگ می شوند عبارتند از:

• سندرم لینچ، که سرطان روده بزرگ غیر پولیپی ارثی نیز نامیده می شود. افراد مبتلا به سندرم لینچ ممکن است پولیپ های روده بزرگ نسبتاً کمی تشکیل دهند، اما این پولیپ ها می توانند به سرعت سرطانی شوند. سندرم لینچ شایع ترین شکل سرطان روده بزرگ ارثی است و همچنین با تومورهایی در سایر قسمت های شکم مرتبط است.
• پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی (FAP)، یک اختلال نادر که باعث ایجاد صدها یا حتی هزاران پولیپ در پوشش روده بزرگ در دوران نوجوانی می شود. اگر پولیپ ها درمان نشوند، خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ تقریباً 100% است، معمولاً قبل از ۴۰ سالگی. آزمایش ژنتیک می تواند به تعیین خطر FAP کمک کند.
• پولیپوز مرتبط با MUTYH (MAP)، وضعیتی مشابه FAP که در اثر تغییرات در ژن MUTYH ایجاد می شود. افراد مبتلا به MAP اغلب در سنین جوانی به پولیپ های آدنوماتوز متعدد و سرطان روده بزرگ مبتلا می شوند. آزمایش ژنتیک می تواند به تعیین خطر MAP کمک کند.
• سندرم پوتز جگرز، وضعیتی که معمولاً با ایجاد کک و مک در سراسر بدن، از جمله لب ها، لثه ها و پاها شروع می شود. سپس پولیپ های غیرسرطانی در سراسر روده ها ایجاد می شوند. این پولیپ ها ممکن است سرطانی شوند، بنابراین افراد مبتلا به این بیماری در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان روده بزرگ هستند.
• سندرم پولیپوز نوجوانان (JPS)، یک بیماری ارثی که بیشتر در کودکان ۱ تا ۷ ساله شایع است، اگرچه گاهی اوقات در افراد بزرگسال نیز اتفاق می افتد. پولیپ های نوجوانان اغلب تکی هستند، اما اگر چندین پولیپ وجود داشته باشد، خطر سرطان افزایش می یابد.
• سندرم پولیپوز دندانه دار اغلب وضعیتی است که ارثی نیست، بلکه بر اساس سابقه پولیپ تعریف می شود. این سندرم برای افرادی در نظر گرفته می شود که ضایعات دندانه دار متعددی دارند. از آنجا که این پولیپ ها ممکن است سرطانی شوند، باید برداشته شوند و کولونوسکوپی بیشتر انجام می شود.

عوارض پولیپ روده بزرگ

عوارض پولیپ روده بزرگ

برخی از پولیپ های روده بزرگ ممکن است سرطانی شوند. هرچه پولیپ ها زودتر برداشته شوند، احتمال سرطانی شدن آنها کمتر است.

پیشگیری از بروز پولیپ روده بزرگ

هیچ راهی برای جلوگیری از جهش های ژنتیکی که منجر به پولیپ های روده بزرگ می شوند، وجود ندارد. اما با غربالگری منظم و مراقبت خوب از سلامت عمومی خود، می توان تا حد زیادی خطر پولیپ روده بزرگ و سرطان روده بزرگ را کاهش دهید.

برخی تغییرات در سبک زندگی نیز می توانند کمک کنند:

• عادات سالم را در پیش بگیرید. مقدار زیادی میوه، سبزیجات و غلات کامل را در رژیم غذایی خود بگنجانید و مصرف چربی خود را کاهش دهید. مصرف الکل را محدود کنید و هرگونه دخانیات را ترک کنید. از نظر جسمی فعال باشید و وزن سالم خود را حفظ کنید.
• اگر در معرض خطر بالایی هستید، گزینه های خود را در نظر بگیرید. اگر سابقه خانوادگی پولیپ روده بزرگ دارید، با یک متخصص صحبت کنید. اگر سابقه شخصی 10 یا بیشتر پولیپ نئوپلاستیک دارید، مشاوره ژنتیک را در نظر بگیرید. ارجاع به یک مشاور ژنتیک نیز ممکن است بسته به سابقه خانوادگی شما در نظر گرفته شود. اگر به یک اختلال ارثی که باعث پولیپ روده بزرگ می شود مبتلا شده اید، از سنین جوانی به کولونوسکوپی منظم نیاز خواهید داشت.

پولیپ روده بزرگ چگونه تشخیص داده می شود؟

آزمایش های غربالگری در یافتن پولیپ ها قبل از سرطانی شدن آنها مهم هستند. این آزمایش ها همچنین می توانند به یافتن سرطان روده بزرگ در مراحل اولیه آن، زمانی که شانس خوبی برای بهبودی دارید، کمک کنند.

روش های غربالگری عبارتند از:

• کولونوسکوپی، که در آن یک لوله کوچک با چراغ و دوربین وارد رکتوم می شود تا روده بزرگ را بررسی کند. اگر پولیپ پیدا شود، یک متخصص ممکن است آن را فوراً خارج کند یا نمونه های بافتی را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال کند.
• آزمایش های تصویربرداری. جایگزین های کولونوسکوپی استاندارد شامل کولونوسکوپی مجازی (نوعی سی تی اسکن) و آندوسکوپی کپسولی (کولونوسکوپی که توسط یک دوربین فیلمبرداری به اندازه قرص که قورت می دهید انجام می شود) هستند. پولیپ ها همچنین ممکن است در معاینه اشعه ایکس دستگاه گوارش تحتانی (که به آن تنقیه باریم نیز می گویند) نشان داده شوند. کولونوسکوپی مجازی به همان آماده سازی روده مانند کولونوسکوپی نیاز دارد. اگر در طول اسکن پولیپی پیدا شود، باید آماده سازی روده را برای کولونوسکوپی تکرار کنید تا پولیپ بررسی و برداشته شود.
• سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر، مانند کولونوسکوپی، از یک لوله کوچک با چراغ و دوربین استفاده می کند اما فقط یک سوم انتهایی روده بزرگ را بررسی می کند. بیشتر روده بزرگ با این آزمایش غربالگری دیده نمی شود، بنابراین ممکن است برخی از پولیپ ها و سرطان ها پیدا نشوند. وقتی این آزمایش استفاده می شود، بیشتر از کولونوسکوپی تکرار می شود یا همراه با آزمایش سالانه مدفوع انجام می شود.
• آزمایش های مدفوع. تعداد کمی از این آزمایش ها موجود هستند. یکی از این آزمایش ها برای بررسی خون در مدفوع است و باید هر سال تکرار شود. آزمایش خون مخفی مدفوع به دنبال رد میکروسکوپی خون در مدفوع شما می گردد. سایر آزمایش ها DNA موجود در مدفوع شما را بررسی می کنند تا تغییراتی را که نشان دهنده سرطان است، پیدا کنند. آزمایش دیگری برای بررسی خون و نشانگرهای تومور در مدفوع برای جستجوی پولیپ روده بزرگ یا سرطان روده بزرگ انجام می شود و هر سه سال یکبار تکرار می شود. اگر هر یک از آزمایش های مدفوع مثبت باشند، کولونوسکوپی بلافاصله پس از آن توصیه می شود.

درمان پولیپ روده بزرگ

یک متخصص احتمالاً تمام پولیپ های کشف شده در طول معاینه روده را خارج می کند. گزینه هایی که برای برداشتن پولیپ استفاده می شوند عبارتند از:

• پولیپکتومی. برخی از انواع پولیپ های روده بزرگ پتانسیل سرطانی شدن دارند و برخی دیگر ندارند. درمان استاندارد، برداشتن پولیپ های روده بزرگ است، مگر اینکه فقط انواع غیر نئوپلاستیک داشته باشید. پولیپ ها را می توان در طول کولونوسکوپی با استفاده از چند تکنیک برداشت. ارائه دهندگان خدمات درمانی که کولونوسکوپی انجام می دهند – معمولاً یک متخصص گوارش یا جراح کولورکتال – می توانند بیشتر پولیپ های روده بزرگ شما را در طول غربالگری شما بردارند. این روش ساده، پولیپکتومی نامیده می شود. گاهی اوقات، برخی از پولیپ ها برای برداشتن آنها به روش های خاصی (EMR یا ESD) نیاز دارند. برداشتن پولیپ ها از فرصت تبدیل شدن آنها به سرطان کولورکتال جلوگیری می کند. گاهی اوقات، یک آسیب شناس به نام پاتولوژیست باید قبل از شناسایی آنها نمونه های بافتی را به عنوان نئوپلاستیک یا غیر نئوپلاستیک، زیر میکروسکوپ بررسی کند. ممکن است یک یا دو هفته طول بکشد تا نتایج بیوپسی و تشخیص شما به شما برگردد. برداشتن پولیپ های نئوپلاستیک خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را تا 80% کاهش می دهد. اما هنگامی که پولیپ داشته باشید، احتمالاً دوباره آنها را خواهید داشت. پزشک معالج شما بر اساس پولیپ هایی که قبلاً داشته اید، خطر ابتلا به پولیپ های آینده را برای شما قضاوت خواهد کرد. آنها غربالگری بعدی شما را بر اساس آن خطر برنامه ریزی می کنند.
• جراحی کم تهاجم. پولیپ هایی که خیلی بزرگ هستند یا نمی توان آنها را در طول کولونوسکوپی با خیال راحت برداشت، معمولاً با جراحی برداشته می شوند. این کار اغلب با قرار دادن ابزاری به نام لاپاراسکوپ در شکم برای برداشتن بخشی از روده که پولیپ یا سرطان دارد، انجام می شود.
• پروکتوکولکتومی کامل. اگر سندرم ارثی نادری مانند FAP دارید، ممکن است برای برداشتن روده بزرگ و راست روده خود به جراحی نیاز داشته باشید. این جراحی می تواند شما را از ابتلا به سرطان کولورکتال محافظت کند.

مراقبت های بعدی

اگر کولونوسکوپی شما هیچ پولیپ نئوپلاستیکی پیدا نکند، ممکن است تا 10 سال به کولونوسکوپی دیگری نیاز نداشته باشید. اگر پولیپ آدنوماتوز یا ضایعه دندانه دار داشته اید، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان کولورکتال قرار دارید. میزان خطر به اندازه، تعداد و ویژگی های پولیپ هایی که برداشته شده اند بستگی دارد در نتیجه ممکن است زمانی که به غربالگری بعدی خود نیاز دارید تغییر کند. پزشک معالج شما بسته به عوامل خطر شخصی شما، توصیه می کند که یک، سه، پنج یا هفت سال دیگر دوباره مراجعه کنید.

یک متخصص احتمالاً کولونوسکوپی را به شرح زیر توصیه می کند:

• اگر فقط یک یا دو آدنوم کوچک داشته باشید، ۷ تا ۱۰ سال.
• اگر سه یا چهار آدنوم داشته باشید، ۳ تا ۵ سال.
• اگر ۵ تا ۱۰ آدنوم، آدنوم بزرگتر از ۱۰ میلی متر یا انواع خاصی از آدنوم داشته باشید، ۳ سال.
• اگر بیش از ۱۰ آدنوم، آدنوم بسیار بزرگ یا آدنومی که باید به صورت تکه تکه برداشته شود، ۶ ماه تا یک سال.
• برنامه کولونوسکوپی پیگیری برای ضایعات دندانه دار مانند آدنوم ها است.

آمادگی برای کولونوسکوپی

تمیز کردن کامل روده بزرگ قبل از کولونوسکوپی بسیار مهم است. اگر مدفوع در روده بزرگ باقی بماند و مانع مشاهده دیواره روده بزرگ شود، احتمالاً برای اطمینان از یافتن تمام پولیپ ها، زودتر از حد معمول به کولونوسکوپی دیگری نیاز خواهید داست.

پس از آماده سازی مناسب روده بزرگ، حرکات روده باید به صورت مایع شفاف به نظر برسند. بسته به مایعاتی که هنگام آماده سازی مصرف کرده اید، ممکن است کمی زرد یا سبز رنگ باشند. اگر در آماده سازی روده بزرگ خود مشکلی دارید یا احساس می کنید که به طور کامل تمیز نشده اید، باید قبل از شروع کولونوسکوپی به متخصص اطلاع دهید. برخی از افراد قبل از انجام کولونوسکوپی به مراحل اضافی نیاز دارند.

پولیپ ها در روده بزرگ چقدر جدی هستند؟

پولیپ های روده بزرگ می توانند به دلیل پتانسیل تبدیل شدن به سرطان، جدی باشند. اما اکثر پولیپ ها وقتی تشخیص داده می شوند، سرطانی نیستند. برخی از آنها ممکن است در طول زمان در صورت عدم درمان به سرطان تبدیل شوند. پزشکان معالج وقتی آنها را پیدا می کنند، آنها را برمی دارند تا از وقوع این اتفاق جلوگیری کنند.

آمادگی برای قرار ملاقات با متخصص داخلی

ممکن است به یک متخصص که در بیماری های گوارشی تخصص دارد، به نام متخصص گوارش یا داخلی، ارجاع داده شوید.

آنچه می توانید انجام دهید

• از هرگونه محدودیت قبل از قرار ملاقات، مانند عدم خوردن غذای جامد در روز قبل از قرار ملاقات، آگاه باشید.
• علائم خود را بنویسید، از جمله هر چیزی که ممکن است به نظر بی ربط به دلیل تعیین وقت ملاقات باشد.
• فهرستی از تمام داروها، ویتامین ها و مکمل های خود تهیه کنید.
• اطلاعات پزشکی کلیدی خود، از جمله سایر بیماری ها را بنویسید.
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله هرگونه تغییر یا عوامل استرس زای اخیر در زندگی خود را بنویسید.
• از یکی از بستگان یا دوستان خود بخواهید که شما را همراهی کند تا به شما در یادآوری آنچه متخصص می گوید کمک کند.

سؤالاتی را که می خواهید در طول قرار ملاقات بپرسید، بنویسید.

سؤالاتی که باید از پزشک خود بپرسید:

• چه نوع پولیپ روده بزرگی دارم؟
• آیا پولیپ های من نئوپلاستیک (پیش سرطانی) یا غیر نئوپلاستیک (خوش خیم یا غیرسرطانی) هستند؟
• آیا من در معرض خطر کم، متوسط یا بالای ابتلا به سرطان روده بزرگ هستم؟
• محتمل ترین علت علائم من چیست؟
• به چه نوع آزمایش هایی نیاز دارم؟ آیا این آزمایش ها به آمادگی خاصی نیاز دارند؟
• آیا باید آزمایش ژنتیکی برای سندرم های پولیپوز ارثی انجام دهم؟ پولیپ های روده بزرگ چقدر سریع پس از برداشتن آنها برمی گردند؟
• چه درمان هایی در دسترس هستند؟ احتمال بدخیم بودن این پولیپ ها چقدر است؟
• آیا ممکن است که من یک بیماری ژنتیکی منجر به پولیپ روده بزرگ داشته باشم؟
• چه نوع آزمایش پیگیری لازم دارم؟
• آیا باید غذایی را از رژیم غذایی خود حذف یا اضافه کنم؟
• من بیماری های دیگری هم دارم. چگونه می توانم این بیماری ها را به بهترین شکل با هم مدیریت کنم؟
• چه زمانی باید غربالگری بعدی کولونوسکوپی خود را انجام دهم؟

علاوه بر سؤالاتی که آماده کرده اید، در طول ملاقات خود در پرسیدن سؤالات دیگر تردید نکنید.

از پزشک خود چه انتظاری می توانید داشته باشید؟

از پزشک خود چه انتظاری می توانید داشته باشید؟

احتمالاً چند سؤال از شما پرسیده خواهد شد. آماده بودن برای پاسخ به آنها ممکن است زمانی را برای بررسی نکاتی که می خواهید بیشتر به آنها بپردازید، باقی بگذارد. ممکن است از شما پرسیده شود:

• چه زمانی اولین علائم را تجربه کرده اید و چقدر شدید هستند؟
• آیا علائم شما مداوم یا گاه به گاه بوده اند؟
• آیا شما یا کسی در خانواده تان سرطان روده بزرگ یا پولیپ روده بزرگ داشته است؟
• آیا کسی در خانواده شما سرطان های دیگری در دستگاه گوارش، رحم، تخمدان یا مثانه داشته است؟
• چقدر سیگار می کشید و الکل مصرف می کنید؟

سخن پایانی

بسیاری از افراد از غربالگری روتین کولونوسکوپی خود وحشت دارند و به این فکر می کنند که آیا می توانند آن را به تعویق بیندازند. ممکن است به نظر برسد که انجام این کار برای تأیید اینکه پولیپ روده بزرگ ندارید، دردسر زیادی دارد. اما اگر دارید، کولونوسکوپی بهترین شانس شما برای تشخیص و درمان آنها قبل از اینکه حتی متوجه شوید، است.

ممکن است ترسناک باشد که بفهمید پولیپ روده بزرگ دارید، اما بسیاری از مردم دارند و اکثر آنها هرگز به سرطان مبتلا نمی شوند. پولیپی از روده بزرگ که پیدا و برداشته شده است، پولیپی است که لازم نیست نگران آن باشید. نکته مهم این است که به اندازه کافی زود پیدا و برداشته شود تا از شروع سرطان جلوگیری شود.