ایلئوس یا عدم تحرک روده چیست؟

روده شما حدود 28 فوت طول دارد. به این معنا که غذاهایی که می خورید، قبل از هضم کامل و دفع، راه طولانی در پیش دارند. روده های شما این کار را با استفاده از انقباضات ماهیچه ای کامل می کنند که یک حرکت موج- مانند دارند. این انقباضات ماهیچه ای که تحت عنوان پریستالسیس شناخته می شوند، غذای هضم شده شما را به جلو می برند. با این حال، اگر چیزی مانند مشکلات عضلانی یا عصبی این حرکت را کند یا مسدود نماید، نتیجه می تواند یک ترافیک بزرگ در روده شما باشد. ایلئوس اصطلاح پزشکی برای این عدم حرکت در جایی در روده است که منجر به انباشته شدن و انسداد احتمالی مواد غذایی می شود. ایلئوس می تواند منجر به انسداد روده شود. به این معنا که هیچ ماده غذایی، گاز یا مایعی نمی تواند از آن عبور کند. این می تواند به عنوان یک عارضه جانبی پس از جراحی رخ دهد. با این حال، دلایل دیگری برای این وضعیت وجود دارند.

ایلئوس یک نگرانی جدی است. با این حال، افراد مبتلا به ایلئوس اغلب نمی دانند که غذا در روده های آنها جمع می شود، بنابراین به خوردن ادامه می دهند. این باعث می شود ماده بیشتر و بیشتری به سمت انباشته شدن سوق پیدا کند.

ایلئوس اگر درمان نشود، می تواند روده را سوراخ یا پاره کند. این باعث می شود محتویات روده- که دارای سطوح بالایی از باکتری هستند- به مناطقی از حفره بدن شما نشت کنند. این می تواند کشنده باشد. اگر ایلئوس رخ دهد، مهم است که در اسرع وقت تحت درمان قرار بگیرید.

علل ایجاد ایلئوس یا عدم تحریک روده چیست؟

ایلئوس بعد از جراحی شایع است زیرا اغلب داروهایی برای افراد تجویز می شوند که می توانند حرکت روده را کند نمایند. این یک نوع ایلئوس فلجی است.

در این حالت روده مسدود نمی شود. بلکه به درستی حرکت نمی کند. نتیجه حرکت اندک یا عدم حرکت غذای هضم شده در سراسر روده است.

نمونه هایی از داروهایی که می توانند باعث ایجاد ایلئوس فلج شوند عبارتند از:

• هیدرومورفون hydromorphone (دلودید Dilaudid)
• مورفین morphine
• اکسی کدون oxycodone
• داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند آمی تریپتیلین amitriptyline و ایمی پرامین imipramine (توفرانیل Tofranil)

با این حال، چندین علت احتمالی دیگر برای ایلئوس وجود دارند. از جمله:

• سرطان روده
• دیورتیکولیت
• بیماری پارکینسون که بر عضلات و اعصاب روده تأثیر می گذارد.
• بیماری کرون، که به ندرت باعث انسداد می شود اما به دلیل التهاب خود ایمنی ممکن است باعث ضخیم شدن دیواره های روده شود.

اینها شایع ترین علل ایلئوس در افراد بزرگسالان هستند. کودکان نیز می توانند ایلئوس داشته باشند.

انواژیناسیون شایع ترین علت ایلئوس در کودکان است. این بیماری زمانی است که بخشی از روده “تلسکوپی” می شود یا می لغزد و به درون خود فرو می رود.

علائم گوارشی شایع ترین علائم ایلئوس هستند. معده و روده شما شروع به پر شدن از گازی می کند که نمی تواند از رکتوم خارج شود. این باعث می شود که شکم ظاهری سفت و متورم به خود بگیرد.

اگر این علائم را بخصوص پس از جراحی تجربه کردید، مهم است که فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

علل ایجاد ایلئوس

ایلئوس چگونه درمان می شود؟

درمان ایلئوس به شدت آن بستگی دارد. شدت می تواند به این بستگی داشته باشد که آیا باعث انسداد جزئی یا کامل روده می شود یا اینکه ایلئوس فلجی است.

انسداد جزئی

گاهی اوقات شرایطی مانند بیماری کرون یا دیورتیکولیت به این معنا هستند که بخشی از روده حرکت نمی کند. با این حال، برخی از مواد روده می توانند از آن عبور کنند. در این مثال، اگر علیرغم آن ثبات داشته باشید، پزشک ممکن است رژیم غذایی کم فیبر را توصیه کند. این می تواند به کاهش مدفوع حجیم کمک کند، و دفع آن را راحت تر کند. با این حال، اگر این کار موثر نبود، ممکن است جراحی برای ترمیم یا حرکت بخش آسیب دیده روده نیاز باشد.

انسداد کامل

انسداد کامل یک اورژانس پزشکی است. درمان به سلامت کلی شما بستگی دارد. به عنوان مثال، جراحی گسترده شکم برای برخی افراد مناسب نیست. این شامل افراد مسن تر و افراد مبتلایان به سرطان روده بزرگ می شود. در این مورد، پزشک ممکن است از استنت فلزی برای بازتر کردن روده استفاده کند. در حالت ایده آل، غذا با استنت شروع به عبور می کند. با این حال، ممکن است همچنان به جراحی شکم برای رفع انسداد یا قسمت آسیب دیده روده نیاز باشد.

ایلئوس فلجی

درمان ایلئوس فلجی با کشف علت اصلی آغاز می شود. اگر علت آن دارو باشد، پزشک برای تحریک حرکات دستگاه گوارش (حرکت روده) ممکن است بتواند داروی دیگری را تجویز کند. یکی از داروهایی که ممکن است تجویز کنند متوکلوپرامید metoclopramide (رگلان Reglan) است.

در صورت امکان، قطع داروهایی که باعث ایجاد ایلئوس شده اند نیز می تواند کمک کننده باشد. با این حال، نباید بدون تأیید پزشک، مصرف یک دارو، بویژه یک داروی ضد افسردگی را قطع کنید. درمان بدون جراحی در طول مراحل اولیه ایلئوس فلجی امکان پذیر است. همچنان ممکن است برای دریافت مایعات مناسب به صورت داخل وریدی به بستری شدن در بیمارستان نیاز داشته باشید تا زمانی که مشکل به طور کامل برطرف شود.

علاوه بر مایع داخل وریدی هیدراته کننده، پزشک ممکن است از سوند معده یا نازوگاستریک استفاده کند. طی این فرایند، یک لوله درون حفره بینی شما جایگذاری می شود تا به معده شما برسد. لوله هوا و مواد اضافی را خارج می کند، که در غیر این صورت ممکن است استفراغ کنید. بیشتر ایلئوس مرتبط با جراحی ظرف 2 تا 4 روز پس از جراحی برطرف می شود. با این حال، اگر وضعیت بهبود نیابد، برخی از افراد به جراحی نیاز دارند.

درمان ایلئوس

ملاحظات جراحی

روده های شما بسیار طولانی هستند، بنابراین بدون بخشی از آنها می توانید زندگی کنید. در حالی که ممکن است روی روند هضم تأثیر بگذارد، اکثر افراد با برداشتن بخشی از روده زندگی سالمی دارند. در برخی موارد، پزشک ممکن است مجبور شود کل روده شما را خارج کند. در این مورد، پزشک یک کیسه مخصوص به نام استومی ایجاد خواهد کرد. این کیسه این امکان را فراهم می کند تا مدفوع از دستگاه گوارش باقیمانده شما تخلیه شود. شما باید از استومی مراقبت کنید، اما بعد از ایلئوس می توانید بدون روده خود زندگی کنید.

علائم ایلئوس چیست؟

ایلئوس می تواند باعث ناراحتی شدید شکمی شود.

علائم مرتبط با ایلئوس عبارتند از:

• گرفتگی شکم
• از دست دادن اشتها
• احساس سیری
• یبوست
• عدم توانایی در عبور گاز
• تورم شکم
• حالت تهوع
• استفراغ، بویژه همراه با محتویات مدفوع

ایلئوس چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک معمولاً ابتدا به شرح علائم شما گوش می دهد. احتمالاً در مورد هر گونه سابقه بیماری، داروهای تجویز شده و جراحی ها، بویژه روش های اخیر سؤال می کند. سپس پزشک ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهد و شکم شما را برای علائم تورم یا گرفتگی بررسی کند. پزشک شما همچنین با گوشی پزشکی به صدای شکم شما برای صداهای معمولی روده گوش می دهد. اگر روده های شما به دلیل ایلئوس حرکت نمی کنند، ممکن است پزشک چیزی نشنود یا صداهای زیاد روده را بشنود.

بررسی های تصویربرداری معمولاً بعد از یک معاینه فیزیکی کامل سفارش داده می شوند. اینها می توانند محل قرارگیری ایلئوس را با نشان دادن تجمع گاز، بزرگ شدن روده یا حتی انسداد نشان دهند. پزشک شما ممکن است از این موارد برای شناسایی مناطقی استفاده کند که به نظر می رسد محتوای روده شما متمرکز است.

نمونه هایی از مطالعات تصویربرداری عبارتند از:

• عکس رادیوگرافی ساده با اشعه ایکس فیلم: این ممکن است نشانه هایی از گاز به دام افتاده و احتمالاً انسداد را نشان دهد، اما تصویر رادیوگرافی ساده با اشعه ایکس همیشه قطعی ترین راه برای تشخیص ایلئوس نیستند.
• سی تی اسکن: این اسکن تصاویر دقیق تری را با اشعه ایکس ارائه می دهند تا به پزشک شما کمک کند تا ناحیه بالقوه ای که ایلئوس در آن قرار دارد را شناسایی کند. سی تی اسکن معمولاً از مواد حاجب تزریق شده به صورت داخل وریدی یا خوراکی استفاده می کند.
• سونوگرافی: سونوگرافی بیشتر برای شناسایی ایلئوس در کودکان استفاده می شود.

در برخی موارد، پزشک ممکن است از یک فرایند تشخیصی به نام تنقیه هوا یا باریم استفاده کند.

در طول این فرایند، پزشک هوا یا سولفات باریم، یک ماده رادیو شفاف را از طریق رکتوم وارد روده بزرگ می کند. در حالی که پزشک این کار را انجام می دهد، یک تکنسین از شکم شما عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس می گیرد. هوا یا باریم در تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس ظاهر می شود تا به تکنسین کمک کند تا هرگونه انسداد احتمالی را مشاهده کند. در برخی از کودکان، این فرایند می تواند ایلئوس ناشی از انواژیناسیون را درمان کند.

تشخیص ایلئوس

عوامل خطر برای ایلئوس

بر اساس تحقیقات سال 2015، ایلئوس دومین دلیل شایع بستری مجدد در بیمارستان در 30 روز اول پس از جراحی است. اگر اخیراً جراحی شکم داشته باشید، احتمال ایلئوس بیشتر است.

فرایندهای جراحی روی شکم که شامل دست زدن به روده ها می شود معمولاً باعث توقف حرکت روده برای مدتی می شود. این فرایند این امکان را برای جراح فراهم می کند تا به روده شما دسترسی پیدا کند.

گاهی اوقات پریستالسیس طبیعی ممکن است دیر بازگردد. سایر افراد احتمال بیشتری دارد که بعداً تشکیل بافت اسکار را تجربه کنند که می تواند به ایلئوس نیز منجر شود.

تعدادی از شرایط پزشکی می توانند خطر ابتلا به ایلئوس را افزایش دهند. آنها عبارتند از:

• عدم تعادل الکترولیت ها، مانند مواردی که شامل پتاسیم و کلسیم هستند.
• سابقه آسیب روده یا تروما
• سابقه اختلال روده، مانند بیماری کرون و دیورتیکولیت
• سپسیس
• سابقه قرار گرفتن در معرض تابش پرانرژی (رادیواکتیو) در نزدیکی شکم
• بیماری شریان محیطی
• کاهش وزن سریع

بالا رفتن سن نیز به طور طبیعی سرعت حرکت روده ها را کاهش می دهد. افراد مسن بیشتر در معرض خطر ایلئوس قرار دارند، بویژه از آنجا که آنها به مصرف داروهای بیشتری تمایل دارند که به طور بالقوه می تواند حرکت مواد را از طریق روده کند نماید.

ایلئوس در مقایسه با سایر بلوک های روده

ایلئوس تحت عنوان “انسداد غیرمکانیکی روده” شناخته می شود زیرا زمانی رخ می دهد که دستگاه گوارش حرکت طبیعی را متوقف کند. با این حال، برخی از شرایط ممکن است باعث انسداد فیزیکی یا انسداد مکانیکی روده شوند.

شرایطی که ممکن است باعث انسداد فیزیکی روده شوند شامل موارد زیر هستند:

• فتق
• بافت اسکار بعد از جراحی
• تومورهای روده
• بلعیدن اشیاء خارجی
• گیر کردن مدفوع در رکتوم یا کولون (روده نهفته)
• ولولوس، زمانی که روده ها پیچ خورده می شوند
• سنگ کیسه صفرا، گرچه نادر است.

ایلئوس در مقایسه با سایر بلوک های روده

ایلئوس چه عوارضی می تواند ایجاد کند؟

ایلئوس می تواند به یک وضعیت جدی و بالقوه تهدید کننده زندگی تبدیل شود. دو مورد از شدیدترین عوارض نکروز و پریتونیت هستند.

نکروز

نکروز مرگ نابهنگام سلول یا بافت است. این زمانی می تواند رخ دهد که یک انسداد، جریان خون به روده را قطع کند. بدون خونرسانی، اکسیژن نمی تواند به بافت برسد و باعث مرگ آن می شود. بافت مرده دیواره روده را ضعیف می کند و باعث می شود روده به راحتی پاره شود و محتویات روده نشت کنند. این به عنوان سوراخ شدن روده شناخته می شود.

پریتونیت

سوراخ شدن روده به دلیل نکروز می تواند باعث پریتونیت شود. این یک التهاب جدی در حفره شکم است که توسط باکتری یا قارچ ایجاد می شود. روده شما حاوی باکتری های زیادی مانند E.coli است. قرار است باکتری ها در روده شما باقی بمانند، نه اینکه آزادانه در حفره بدن شما پرسه بزنند. پریتونیت باکتریایی می تواند به سپسیس تبدیل شود، یک وضعیت تهدید کننده زندگی که می تواند منجر به شوک و نارسایی عضو شود.

آیا می توان از ایلئوس پیشگیری کرد؟

بسیاری از عوامل خطر مرتبط با ایلئوس، مانند آسیب یا بیماری مزمن، قابل پیشگیری نیستند. اگر قرار است جراحی کنید، باید احتمال ابتلا به ایلئوس را در نظر گرفت. با این حال، نباید شما را از جراحی مورد نیاز باز دارد. آگاهی از علائم ایلئوس در جستجوی درمان فوری برای جلوگیری از بدتر شدن آن مهم است.

چشم انداز ایلئوس

ایلئوس بسیار قابل درمان است. اگر اخیراً جراحی انجام داده اید یا سایر عوامل خطر ایلئوس را دارید، باید از علائم آن آگاه باشید. جستجوی مراقبت های پزشکی هر چه سریع تر بسیار مهم است تا ایلئوس به طور بالقوه بدون درمان پزشکی تهاجمی برطرف شود.