پولیپ کیسه صفرا چیست و چگونه درمان می شود؟

پولیپ ها می توانند در قسمت های مختلف بدن از جمله کیسه صفرا ایجاد شوند. پولیپ های کیسه صفرا زائده هایی هستند که در غشاء داخلی کیسه صفرا ظاهر می شوند. اکثر آنها خوش خیم هستند و باعث بروز هیچ علامتی نمی شوند. آنها ممکن است ناشی از التهاب، رسوبات کلسترول اضافی یا رشد غیر طبیعی سلولی باشند. فقط حدود 5% درصد از آنها به سرطان تبدیل می شوند. گرچه برخی از پولیپ های کیسه صفرا می توانند به سرطان تبدیل شوند، اکثریت قریب به اتفاق پولیپ ها غیر سرطانی هستند. تا زمانی که قطر پولیپ ها کمتر از 1 سانتی متر باشد و هیچ علامتی ایجاد نکند، درمان غیرضروری است.

این مقاله علائم و عوارض احتمالی پولیپ کیسه صفرا را مورد بحث قرار می دهد. همچنین ارتباط بین پولیپ کیسه صفرا و سرطان را توضیح می دهد و گزینه های درمانی را بررسی می کند.

پولیپ کیسه صفرا چیست؟

پولیپ های کیسه صفرا، زائده های غیر طبیعی بافت هستند که از پوشش مخاطی داخلی کیسه صفرا بیرون زده اند. پولیپ رشد غیر طبیعی بافت است. برخی از پولیپ ها برآمدگی های کوچک و مسطح هستند، در حالی که برخی دیگر از ساقه های ریز آویزان می شوند.

چند نوع مختلف وجود دارند که از مواد مختلف ساخته شده است. آنها اغلب بی ضرر هستند، اما می توانند نشانه ای از بیماری دیگر کیسه صفرا باشند. آنها به ندرت ممکن است عوارضی مانند التهاب ایجاد کنند، و حدود 5 درصد از آنها ممکن است سرطانی شوند. محققان تخمین می زنند که پولیپ های کیسه صفرا 3/0 تا 5/9 درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهند.

پولیپ کیسه صفرا با تشکیل سنگ کیسه صفرا نیز مرتبط است. بسیاری از افراد هم پولیپ کیسه صفرا و هم سنگ کیسه صفرا دارند.

کیسه صفرا چیست؟

کیسه صفرا بخشی از دستگاه گوارش است. این یک اندام کوچک و توخالی است که زیر کبد شما قرار دارد. ظاهر آن شبیه انجیر است. کیسه صفرا، صفرا را از کبد دریافت می کند و در حین ذخیره، آن را غلیظ می کند (آب آن را استخراج می کند). هنگامی که چربی ها وارد دستگاه گوارش می شوند، کیسه صفرا تحریک می شود تا صفرا غلیظ شده را به درون روده کوچک آزاد کند تا به تجزیه چربی ها کمک کند.

پولیپ های کیسه صفرا چقدر شایع هستند؟

مطالعات نشان می دهند که 4 تا 7 درصد از افراد بزرگسال ممکن است به پولیپ کیسه صفرا مبتلا شوند. اما تنها 5 درصد از این موارد از نوعی هستند که می توانند به طور بالقوه به سرطان تبدیل شوند. بین 60 تا 90 درصد آنها پولیپ های کاذب هستند- نه تومورهای واقعی یا “زائده ها”، بلکه رسوبات کلسترول هستند که به دیواره کیسه صفرا می چسبند. 5 تا 10 درصد دیگر پولیپ های التهابی هستند، نوعی بافت اسکار ناشی از التهاب مزمن.

پولیپ کیسه صفرا

انواع پولیپ کیسه صفرا کدامند؟

• پولیپ های کاذب: که تحت عنوان پولیپ های کلسترولی نیز نامیده می شوند، غیرسرطانی و پر از کلسترول هستند، شایع ترین نوع هستند که 60 تا 90 درصد همه پولیپ های کیسه صفرا را تشکیل می دهند. این نوع پولیپ ها نتیجه یک وضعیت خوش خیم به نام کلسترولوز هستند. به این معناست که شما دارای چربی های کلسترول اضافی هستید که انباشته می شوند و به دیواره کیسه صفرا می چسبند، و پولیپ ها را تشکیل می دهند. وجود آنها گاهی اوقات نشان دهنده یک مشکل زمینه ای کیسه صفرا، مانند کوله سیستیت مزمن است. این اصطلاح برای التهاب کیسه صفرا است که زمانی رخ می دهد که کیسه صفرا به اندازه کافی تخلیه نشود.
• پولیپ های التهابی: اینها نوعی بافت اسکار هستند که با التهاب مزمن دیواره کیسه صفرا (کوله سیستیت cholecystitis) همراه هستند. آنها 5 تا 10 درصد همه پولیپ های کیسه صفرا را تشکیل می دهند. آنها نشان دهنده التهاب در دیواره کیسه صفرا هستند. پزشکان معمولاً پولیپ های التهابی را در افرادی پیدا می کنند که کوله سیستیت را بیش از یک بار تجربه کرده اند و کسانی که کولیک صفراوی حاد دارند. قولنج صفراوی زمانی رخ می دهد که سنگ کیسه صفرا مجرای کیسه صفرا را مسدود می کند و معمولا بعد از غذا خوردن باعث درد می شود. پولیپ های التهابی با سرطان کیسه صفرا مرتبط نیستند.
• پولیپ واقعی کیسه صفرا: پولیپ های واقعی کیسه صفرا نادر هستند و فقط این نوع پولیپ ها پتانسیل سرطانی شدن را دارند. قطر این پولیپ ها معمولاً 5 تا 20 میلی متر است. هر پولیپ بزرگتر از 1 سانتی متر احتمال سرطانی شدن را دارد. هنگامی که فردی پولیپ بزرگتر دارد، پزشک ممکن است برداشتن کیسه صفرا را توصیه کند. مراحل سرطان کیسه صفرا از 0 تا 5 متغیر است که مرحله 5 پیشرفته ترین آن است.
• آدنومیوماتوز: یک زائده بیش از حد غیر طبیعی غشاء کیسه صفرا که در دیواره کیسه صفرا کیست هایی ایجاد می کند. دانشمندان مطمئن نیستند که چرا بوجود می آیند، اما مضر نیستند.
• آدنوم: تومورهای خوش خیم متشکل از سلول هایی که شبیه غشاء مجرای صفراوی هستند، کانالی که کیسه صفرا را به سایر اندام ها متصل می کند. خطر سرطانی شدن آنها 5% درصد است.
• پولیپ های بدخیم: اینها معمولاً آدنوکارسینوم هستند، شایع ترین نوع سرطان که اندام های داخلی را تحت تأثیر قرار می دهد.

آیا پولیپ های کیسه صفرا می توانند باعث ایجاد درد شوند؟

اکثر پولیپ ها اصلاً باعث ایجاد هیچ گونه درد یا علامتی نمی شوند. در شرایط نادر، اگر آنها یکی از مجاری منتهی به کیسه صفرا را مسدود کنند، ممکن است باعث ایجاد التهاب و درد شوند. اما دلایل دیگری برای التهاب و درد کیسه صفرا نسبت به پولیپ وجود دارند- بویژه سنگ کیسه صفرا- که احتمال بروز آنها بسیار بیشتر است.

پولیپ کیسه صفرا چه علائمی ایجاد می کند؟

پولیپ کیسه صفرا عموماً هیچ علامتی ایجاد نمی کند. آنها معمولاً به طور تصادفی کشف می شوند در حالی که پزشکان به دنبال چیز دیگری هستند. با این حال، تعداد اندکی از آنها اگر اتفاقی یکی از مجاری منشعب از کیسه صفرا را مسدود کنند: مجرای کیستیک یا مجرای صفراوی، ممکن است باعث ایجاد علائمی شوند.

پولیپ هایی که درون مجرای کیستیک ایجاد می شوند ممکن است جریان صفرا به کیسه صفرا را مسدود کنند، و باعث التهاب دیواره کیسه صفرا (کوله سیستیت) شوند. تکه هایی که جدا می شوند و به داخل مجرای صفراوی می روند ممکن است جریان صفرا از کیسه صفرا را مسدود کنند؛ و باعث التهاب مجرای صفراوی (کلانژیت) یا پانکراس (پانکراتیت) شوند.

علائم و نشانه های التهاب ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• تب.
• تهوع و استفراغ.
• زردی.
• ناراحتی و درد در سمت راست بالای شکم.
• نفخ.
• عدم تحمل مواد غذایی.

به ندرت، این علائم ممکن است نشان دهنده سرطان کیسه صفرا باشند.

پولیپ کیسه صفرا

عوارض و مشکلات احتمالی پولیپ کیسه صفرا

اکثر پولیپ های کیسه صفرا، پولیپ های کاذب یا التهابی هستند. عوارضی ایجاد نمی کنند و با سرطان مرتبط نیستند. با این حال، پزشکان به طور منظم تمام پولیپ های کیسه صفرا را بدون در نظر گرفتن نوع آنها تحت نظر دارند. برداشتن کیسه صفرا تنها در صورتی ضروری است که افراد علائم را تجربه کنند یا پولیپ بزرگتر از 1 سانتی متر رشد کند. مهم ترین عارضه پولیپ واقعی کیسه صفرا سرطان کیسه صفرا است.

روش بیوپسی که گاهی اوقات پزشکان برای تأیید تشخیص استفاده می کنند نیز می تواند به طور بالقوه عوارضی ایجاد کند، از جمله خونریزی، عفونت و نشت صفرا.

علت پولیپ کیسه صفرا چیست؟

کبد صفرا را تولید می کند و آن را در کیسه صفرا ذخیره می کند. عملکرد اصلی کیسه صفرا کمک به بدن برای هضم چربی است. تومورهای واقعی رشد غیر طبیعی سلول ها هستند. ما نمی دانیم که آنها چرا رخ می دهند. پولیپ های کلسترول و پولیپ های التهابی، که زائده واقعی نیستند، محصولات جانبی شرایط دیگر هستند. افرادی که دارای سطوح بالای کلسترول یا نمک در صفرا هستند، در معرض خطر افزایش پولیپ کیسه صفرا قرار دارند. پولیپ های کلسترولی ناشی از کلسترولوز و پولیپ های التهابی ناشی از کوله سیستیت هستند. این دو نوع اکثر پولیپ های کیسه صفرا را تشکیل می دهند.

چه عوامل خطری با پولیپ کیسه صفرا مرتبط هستند؟

در صورت وجود موارد زیر، ممکن است احتمال ابتلا به پولیپ کیسه صفرا بیشتر باشد:

• سنگ کیسه صفرا
• کوله سیستیت.
• کلانژیت.
• هپاتیت B.
• پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی (FAP) که نوعی بیماری ژنتیکی است.
• سندرم پوتز جگر. یک بیماری ژنتیکی
• کلسترول بالا.
• شما بالای 50 سال سن دارید.
• از نژاد هندی بودن.
• داشتن سابقه کلانژیت اسکلروزان اولیه.
• داشتن پولیپ مسطح یا بدون ضخامت همراه با ضخیم شدن دیواره کیسه صفرا.
• سندرم گاردنر، نوعی پولیپوز خانوادگی.
• هپاتیت B، یک عفونت ویروسی که می تواند حاد یا مزمن باشد.

در عین حال، تحقیقات نشان می دهند که افراد مبتلا به پولیپ کاذب یا پولیپ التهابی کیسه صفرا، تقریباً هیچ خطری برای ابتلا به سرطان کیسه صفرا ندارند.

با این وجود، پزشکان تمام پولیپ های کیسه صفرا را از نزدیک تحت نظر دارند. آنهایی که بزرگتر از 1 سانتی متر رشد می کنند، احتمال سرطانی شدن بیشتری دارند. وقتی فردی پولیپی به این اندازه دارد، پزشک برداشتن کیسه صفرا را توصیه می کند.

پولیپ کیسه صفرا

پولیپ کیسه صفرا چگونه تشخیص داده می شود؟

پولیپ های کیسه صفرا اغلب به صورت تصادفی در معاینه رادیولوژی، مانند سونوگرافی از طریق شکم، کشف می شوند. اگر به دنبال مراقبت برای علائم کیسه صفرا هستید، احتمالاً ابتدا یک سونوگرافی انجام خواهید داد. پزشکان می توانند پولیپ های کیسه صفرا را از این طریق شناسایی کنند، اما ممکن است نتوانند بگویند که آنها از چه نوعی هستند. آنها ممکن است بخواهند با یک تست تصویربرداری دقیق تر، مانند سی تی اسکن یا سونوگرافی آندوسکوپی، روند تشخیص را دنبال کنند تا دید بهتری داشته باشند.

چگونه بفهمیم که پولیپ کیسه صفرا سرطانی است؟

متأسفانه، پزشکان بدون برداشتن پولیپ ها نمی توانند به طور قطعی سرطانی بودن آنها را تشخیص دهند. و آنها نمی توانند پولیپ ها را بدون برداشتن کامل کیسه صفرا از بین ببرند. گرچه بدون کیسه صفرا می توانید خوب زندگی کنید، اما پزشکان نمی خواهند آن را بدون دلیل موجه بردارند. بنابراین آنها سعی می کنند احتمال ابتلا به سرطان را بر اساس علائم و عوامل خطر شما محاسبه کنند.

پولیپ های بدخیم بزرگ تر از پولیپ های خوش خیم هستند- معمولاً بیش از ۲ سانتی متر قطر دارند. برای ایمن بودن، پزشکان معمولاً برداشتن پولیپ 1 سانتی متری یا بیشتر را توصیه می کنند. آنها همچنین برای علائم التهاب، مانند درد و تب، برداشتن آن را توصیه می کنند. آنها با سونوگرافی سالانه به نظارت بر پولیپ های باقی مانده شما ادامه خواهند داد.

پولیپ ها با چه سرعتی در کیسه صفرا رشد می کنند؟

یک پولیپ به طور معمول کمتر از 2 میلی متر در سال رشد می کند. یک پولیپ بدخیم ممکن است سریعتر رشد کند. اگر پزشک معالج شما در معاینه سالانه شما، رشد سریع تری را اندازه گیری کند، ممکن است برداشتن پولیپ را توصیه کند.

بیشتر احتمال دارد که پولیپ های خوش خیم به تعداد زیاد ظاهر شوند، در حالی که پولیپ های بدخیم معمولاً تکی هستند. اگر تعداد پولیپ های شما به سرعت افزایش می یابد، احتمالاً بدخیم نیستند. اما ممکن است نشان دهنده بیماری دیگری مانند کوله سیستیت مزمن باشد.

آیا پولیپ کیسه صفرا می تواند خود به خود ناپدید شود؟

خیر. برخی از انواع پولیپ ها خود به خود ناپدید می شوند، اما پولیپ های کیسه صفرا خیر. به احتمال زیاد آنها به مرور زمان از نظر اندازه و تعداد رشد می کنند. هیچ راهی برای برداشتن آنها بدون جراحی وجود ندارد.

پولیپ کیسه صفرا چگونه درمان می شود؟

پولیپ های کاذب و التهابی که کوچکتر از 1 سانتی متر هستند و علائمی ایجاد نمی کنند به درمان نیاز ندارند.

• مشاهده: اکثر پولیپ های واقعی هیچ مشکلی ایجاد نخواهند کرد یا به هیچ درمانی نیاز نخواهند داشت، اما پزشک معالج شما می خواهد آنها را تحت نظر نگه دارد تا مطمئن شود که خیلی بزرگ نمی شوند یا خیلی سریع رشد نمی کنند یا باعث ایجاد علائم جدیدی نمی شوند. آنها این کار را با آزمایشات دوره ای اولتراسوند انجام خواهند داد. اگر روند نگران کننده ای مشاهده کنند، برداشتن کیسه صفرا را توصیه خواهند کرد.
• جراحی: اگر پولیپ از آخرین معاینه 2 میلی متر یا بیشتر رشد کرده باشد، پزشک برداشتن کیسه صفرا را با جراحی توصیه می کند. برداشتن کیسه صفرا گرچه ممکن است شدید به نظر برسد، اما تنها درمان شناخته شده برای بیماری های کیسه صفرا است. اگر پولیپ شما با التهاب یا سنگ کیسه صفرا همراه باشد، پزشک شما برداشتن آن برای جلوگیری از بروز عوارض بیشتر را توصیه خواهند کرد. آنها همچنین آن را برای هر گونه سرطان احتمالی توصیه خواهند کرد. شما بدون کیسه صفرا می توانید به خوبی زندگی کنید.

دو نوع جراحی برای برداشتن کیسه صفرا وجود دارد.

• کوله سیستکتومی لاپاراسکوپیک یک جراحی کم تهاجم است که این امکان را برای جراح فراهم می کند تا کیسه صفرای شما را از طریق چند برش کوچک خارج کند. جراح به جای اینکه شکم شما را باز کند، یک دوربین کوچک دارای نور، به نام لاپاروسکوپ، را از طریق یک برش کوچک وارد می کند و از آن برای مشاهده مکان کیسه صفرا روی مانیتور استفاده می کند. سپس از طریق یک برش کوچک دیگر کیسه صفرا را خارج می کنند. جراحان ترجیح می دهند در صورت امکان از روش لاپاراسکوپی استفاده کنند زیرا باعث بروز عوارض کمتر و زمان بهبودی کمتر (حدود دو هفته) می شود.
• کوله سیستکتومی باز ممکن است زمانی لازم باشد که احتمال وجود سرطان وجود دارد. به این دلیل که جراح ممکن است مجبور شود سایر بافت ها و غدد لنفاوی که تحت تأثیر قرار گرفته اند را خارج از کیسه صفرا بردارد. کوله سیستکتومی باز به یک برش بزرگتر در زیر قفسه سینه سمت راست نیاز دارد تا شکم شما باز شود. این یک فرایند طولانی تر با زمان بهبودی طولانی تر است (حدود شش تا هشت هفته).

پولیپ کیسه صفرا

جراحی برداشتن کیسه صفرا چه خطرات یا عوارض احتمالی دارد؟

گرچه جراحی کیسه صفرا معمولاً نتایج خوبی دارد، اما جراحی همیشه با خطراتی از جمله خونریزی، عوارض بیهوشی و آسیب به اندام های مجاور همراه است. این خطرات در مقایسه با خطرات سرطان احتمالی اندک است. برداشتن کیسه صفرا عوارض جانبی طولانی مدتی ندارد.

صدمات مجرای صفراوی، خونریزی داخلی یا خارجی، و آبسه زیر کبد از دیگر خطرات بسیار نادر این جراحی هستند.

پس از جراحی برداشتن کیسه صفرا چه اتفاقی می افتد؟

اکثر افراد پس از برداشتن کیسه صفرا به خوبی بهبود می یابند و علائم آنها باز نخواهد گشت. دستگاه گوارش شما بدون کیسه صفرا به کار خود ادامه خواهد داد. کبد شما صفرا را مستقیماً درون روده کوچک شما رسوب می کند، بدون اینکه ابتدا آن را درون کیسه صفرا ذخیره کند. در حالی که ممکن است بلافاصله پس از جراحی مجبور شوید مصرف چربی خود را محدود کنید، اکثر افراد پس از چند هفته به رژیم غذایی عادی خود بازخواهند گشت.

رژیم غذایی پولیپ کیسه صفرا

در حال حاضر تنها گزینه درمانی برای پولیپ کیسه صفرا برداشتن کیسه صفرا با جراحی است. با این حال، از آنجا که افراد مبتلا به کلسترول بالا بیشتر در معرض خطر ایجاد پولیپ کلسترول هستند، کاهش سطح کلسترول در خون ممکن است در وهله اول از تشکیل پولیپ های کلسترول جلوگیری کند.

کالج قلب و عروق آمریکا و مؤسسات مشابه، تغییرات رژیم غذایی را برای افراد مبتلا به کلسترول بالا توصیه می کنند.

رژیم غذایی کم کلسترول شامل مقدار زیادی از مواد غذایی زیر است:

• سبزیجات
• میوه ها
• غلات کامل
• حبوبات
• لبنیات کم چرب
• مرغ کم چرب
• ماهی
• غذهاای دریایی
• روغن های گیاهی غیر گرمسیری

افراد مبتلا به کلسترول بالا نیز باید مصرف موارد زیر را محدود کنند:

• شیرینی ها
• نوشیدنی های شیرین شده با شکر
• گوشت قرمز

راه دیگری برای کاهش کلسترول، ورزش است. افراد باید حداقل سه مرتبه در هفته حداقل 40 دقیقه ورزش کنند. ورزش باید هوازی و با شدت متوسط ​​تا شدید باشد. برخی از افراد ممکن است به مصرف داروهایی نیاز داشته باشند که کلسترول آنها را کاهش می دهد.

پولیپ کیسه صفرا

و اما سخن آخر….

پولیپ کیسه صفرا اشکال مختلفی دارد، اما اکثریت قریب به اتفاق آنها جای نگرانی ندارند. افراد مبتلا به پولیپ کیسه صفرا ممکن است علائمی را تجربه نکنند. اکثر پولیپ های کیسه صفرا غیر سرطانی هستند، اما همچنان نیاز به نظارت منظم دارند. اگر پولیپ ها با مشاهده شدن در سونوگرافی شما را غافلگیر کنند، ممکن است سرنخی از وضعیت دیگری ارائه دهند، اما احتمالاً علت علائم شما نیستند.

پولیپ واقعی کیسه صفرا نادر است، اما می تواند باعث سرطان کیسه صفرا شود. درمان استاندارد برداشتن کیسه صفرا با جراحی است. زمانی که پزشکان سرطان را در مراحل اولیه تشخیص دهند، میزان بقای افراد مبتلا به این نوع سرطان بیشتر است.

اگر پزشک شما پولیپی را شناسایی کند که احتمال تبدیل شدن به سرطان را دارد (حتی اگر احتمال آن فقط 5% باشد)، اگر پولیپ علائم ایجاد کند یا بزرگتر از 1 سانتی متر باشد، جراحی ضروری است. پزشکان همچنین زمانی که پولیپ از آخرین معاینه فرد 2 میلی متر یا بیشتر رشد کرده باشد، جراحی را توصیه می کنند. اگر این اتفاق رخ دهد، بدون کیسه صفرا خوب خواهید بود. اکثر پولیپ هایی که به این ترتیب برداشته می شوند، خوش خیم هستند، اما بهتر است در سمت امن باشید.