در این نوشته می خوانید:
- آنفولانزای معده چیست؟
- چرا گاستروانتریت ویروسی “آنفولانزای معده” نامیده می شود؟
- آنفولانزای معده چقدر شایع است؟
- علائم و علل
- علائم آنفولانزای معده چیست؟
- شروع آنفولانزای معده چگونه است؟
- آنفولانزای معده چه مراحلی دارد؟
- آنفولانزای معده چقدر طول می کشد؟
- آیا آنفولانزای معده مسری است؟
- آنفولانزای معده چه مدت مسری است؟
- چه چیزی باعث آنفولانزای معده می شود؟
- آنفولانزای معده چگونه گسترش می یابد؟
- چه کسانی به آنفولانزای معده مبتلا می شوند؟
- عوارض احتمالی آنفولانزای معده کدامند؟
- پزشکان متخصص چگونه آنفولانزای معده را تشخیص می دهند؟
- چگونه از شر آنفولانزای معده خلاص شوید؟
- چه چیزی به آنفولانزای معده کمک می کند تا سریع تر از بین برود؟
- هنگام ابتلا به آنفولانزای معده چه بخوریم؟
- آیا پزشکان متخصص می توانند علائم یا عوارض شدید را درمان کنند؟
- چه زمانی باید در مورد آنفولانزای معده به یک پزشک متخصص مراجعه کنیم؟
- چگونه می توان از ابتلا به آنفولانزای معده پیشگیری کرد؟
- چه زمانی احساس بهتری خواهم داشت؟
- چه زمانی می توان به محل کار یا مدرسه برگشت؟
- تفاوت بین آنفولانزای معده و آنفولانزا چیست؟
- “علائم شبه آنفولانزا” چیست؟
- تفاوت آنفولانزای معده و مسمومیت غذایی چیست؟
- سخن پایانی
آنفولانزای معده، گاستروانتریت ویروسی، یک عفونت ویروسی در دستگاه گوارش شما است. این وضعیت باعث بروز علائم گوارشی مانند استفراغ و اسهال می شود. معمولاً کوتاه است، اما می تواند بسیار مسری باشد.
آنفولانزای معده چیست؟
آنفولانزای معده یک عفونت ویروسی است که معده و روده شما را تحت تأثیر قرار می دهد. اصطلاح پزشکی آن گاستروانتریت ویروسی viral gastroenteritis است. “گاسترو” به معنای معده و “enter” به معنای روده کوچک است. “Itis” به معنای التهاب است که معمولاً به دلیل عفونت است. و ” viral” به این معنا است که یک ویروس باعث عفونت شده است.
آنفولانزای معده باعث علائم گوارشی gastrointestinal (GI) مانند اسهال، گرفتگی شکم و حالت تهوع می شود. شما همچنین ممکن است آن را “حشره معده” بنامید. حشره معده همیشه یک ویروس نیست – گاهی اوقات باکتری یا انگل است – اما در هر صورت، علائم مشابه هستند. ممکن است نتوانید تشخیص دهید که حشره شما ویروسی است یا خیر.
چرا گاستروانتریت ویروسی “آنفولانزای معده” نامیده می شود؟
آنفولانزای معده با “آنفولانزا” (flu یا influenza) که یک عفونت ویروسی در سیستم تنفسی شما است، مرتبط نیست. ویروس های مختلف باعث ایجاد این دو بیماری می شوند و روی سیستم های مختلف بدن تأثیر می گذارند. مشخص نیست که نام مستعار “آنفولانزای معده” چگونه ایجاد شده است یا چرا با آنفولانزا مرتبط است، اما می توانیم حدس بزنیم.
هر دو عفونت ویروسی شایعی هستند که در طول یک “فصل آنفولانزا” در گردش هستند، بنابراین افراد ممکن است از “آنفولانزا” به معنای ساده “من بیمار هستم” استفاده کنند. “آنفولانزای معده” ممکن است راهی برای گفتن باشد، «من مریض هستم و این بیماری از نوع معدوی است». گرچه حشره معده همیشه یک ویروس نیست، احتمالاً این گونه است، بنابراین “آنفولانزای معده” حدس خوبی است.
آنفولانزای معده چقدر شایع است؟
گاستروانتریت ویروسی در سرتاسر جهان بسیار شایع است، اما تخمین اینکه دقیقاً چند نفر در سال به آن مبتلا می شوند دشوار است. بسیاری از ویروس های مختلف باعث ایجاد آن می شوند و بیشتر افراد برای آن آزمایش بالینی نمی شوند. کارشناسان تخمین می زنند که نورویروس norovirus، شایع ترین علت، سالانه 685 میلیون نفر را مبتلا می کند.
علائم و علل
شایع ترین علائم آنفولانزای معده تهوع، استفراغ و اسهال هستند.
با آنفولانزای معده، علائم گوارشی اغلب به طور ناگهانی ظاهر می شوند
علائم آنفولانزای معده چیست؟
شایع ترین علائم آنفولانزای معده عبارتند از:
- اسهال
- تهوع و استفراغ
- از دست دادن اشتها
- درد و گرفتگی شکم
این علائم ناشی از التهاب در معده و روده شما هشتند. (گرچه نام گاستروانتریت، به معده و روده کوچک شما اشاره دارد، اما التهاب می تواند به روده بزرگ شما نیز سرایت کند). التهاب سیستم ایمنی بدن شما است که برای مبارزه با ویروس فعال می شود.
اگر عفونت شما شدیدتر باشد، یا اگر سیستم ایمنی بدن شما شدیدتر به آن واکنش نشان دهد، ممکن است علائمی به نام علائم سیستمیک داشته باشید. این علائم ناشی از التهاب در سایر سیستم های بدن خارج از سیستم گوارش شما هستند. این سطح بعدی پاسخ ایمنی به ویروس است.
علائم سیستمیک ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- تب
- لرز
- خستگی
- بدن درد
- سردرد
- تورم غدد لنفاوی
شروع آنفولانزای معده چگونه است؟
برای بسیاری از افراد به نظر می رسد که علائم آنفولانزای معده به طور ناگهانی و از ناکجا آباد ظاهر می شوند. ممکن است در همان روز اول بارها دچار استفراغ یا اسهال شوید. علائم یک تا دو روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شوند. خوشبختانه، آنها معمولاً به همین سرعت تمام می شوند و در عرض یک تا دو روز برطرف می شوند.
آنفولانزای معده چه مراحلی دارد؟
مراحل عفونت آنفولانزای معده عبارتند از:
- قرار گرفتن در معرض بیماری. شما به احتمال زیاد از فردی در اطراف خود به آنفولانزای معده مبتلا می شوید، بخصوص در محیط های بسته مانند مدرسه، خانه سالمندان یا کشتی تفریحی. از آنجا که بروز علائم مدتی طول می کشد، ممکن است بعداً، پس از قرار گرفتن در معرض بیماری، درباره شیوع آن بشنوید.
- دوره نهفتگی یا کمون. هنگامی که به ویروس آلوده شدید، در بدن شما شروع به تکثیر آ« می کند. این دوره نهفتگی است. تا زمانی که ویروس به اندازه کافی تکثیر نشود تا سیستم ایمنی شما را آگاه کند، علائمی نخواهید داشت. این معمولاً بسته به ویروس چند روز طول می کشد.
- عفونت حاد گاستروانتریت ویروسی یک عفونت حاد است، به این معنی که ناگهانی و موقتی است. هنگامی که سیستم ایمنی شما تهدید را ثبت می کند، برای پاکسازی ویروس یک پاسخ التهابی را فعال می کند. این همان چیزی است که باعث علائم بیماری می شود. وقتی موفق شد، علائم متوقف می شوند.
- بهبود. هنگامی که سیستم ایمنی بدن شما در نبرد با ویروس پیروز شد، متوجه کاهش علائم خود خواهید شد. در نهایت، علائم شما متوقف خواهند شد و شما احساس بهتری خواهید داشت. اما ممکن است تا چند روز به دفع ویروس در مدفوع خود ادامه دهید، به این معنی که هنوز ناقل هستید.
آنفولانزای معده چقدر طول می کشد؟
آنفولانزای معده معمولاً فقط چند روز طول می کشد، اما در موارد شدید ممکن است تا یک یا دو هفته طول بکشد. افرادی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند ممکن است برای شکست دادن ویروس کار سخت تری داشته باشند و ممکن است مدت بیشتری طول بکشد.
آیا آنفولانزای معده مسری است؟
بله، بسیار مسری است. زمانی که با دیگران ارتباط دارید باید آن را محدود کنید. اگر با دیگران زندگی می کنید، حتماً دست های خود را مرتب بشویید و سطوح مشترک را بخصوص در حمام و توالت ضد عفونی کنید.
آنفولانزای معده چه مدت مسری است؟
در مرحله حاد عفونت (هنگامی که علائم دارید) و چند روز پس از آن بیشتر ناقل هستید. با این حال، ممکن است تا دو هفته پس از بهبودی همچنان کمی ناقل باشید.
چه چیزی باعث آنفولانزای معده می شود؟
بسیاری از ویروس های مختلف می توانند سیستم گوارشی شما را آلوده کرده و باعث گاستروانتریت شوند.
شایع ترین آنها عبارتند از:
- نورویروس. این عامل اصلی آنفولانزای معده در افراد بزرگسال است که تخمین زده می شود 50 درصد از موارد در سراسر جهان را تشکیل دهد. نسبت به سایر انواع آن، در برابر دما و مواد ضد عفونی کننده مقاوم تر اشت.
- روتاویروس. روتاویروس عامل اصلی آنفولانزای معده در کودکان در سراسر جهان است. اکثر آنها قبل از 3 سالگی به آن مبتلا می شوند، به همین دلیل است که بیشتر بزرگسالان مصون هستند. اکنون برای آن یک واکسن وجود دارد.
- آستروویروس. آستروویروس ها بیشتر کودکان زیر 3 سال را تحت تأثیر قرار می دهند. آنها معمولاً از طریق مهد کودک ها پخش می شوند. اما می توانند از طریق خانه های سالمندان نیز سرایت کنند.
- آدنوویروس. آدنوویروس ها اغلب باعث عفونت های تنفسی می شوند، اما اگر به طور تصادفی آنها را بخورید، می توانند باعث عفونت های دستگاه گوارش شوند. آنها افراد را در همه سنین مبتلا می کنند.
آنفولانزای معده چگونه گسترش می یابد؟
آنفولانزای معده معمولاً از طریق “مدفوع به دهان” منتشر می شود. این ویروس در مدفوع – و استفراغ – افراد آلوده زندگی می کند. آثار میکروسکوپی مدفوع یا استفراغ آلوده ممکن است روی دست ها یا سطوح بدن افراد باقی بماند. این آثار می توانند به منابع غذایی و آب منتقل شوند. ممکن است ویروس را از طریق غذا یا آب آلوده یا با لمس یک فرد یا سطح آلوده و سپس لمس دهان خود وارد بدن خود کنید.
چه کسانی به آنفولانزای معده مبتلا می شوند؟
هر کسی ممکن است به آنفولانزای معده مبتلا شود، اما برخی افراد بیشتر آسیب پذیر هستند.
- بچه های جوان. کودکانی که در مراکز مراقبت از کودک یا مدارس ابتدایی هستند ممکن است بویژه آسیب پذیر باشند، زیرا زمان لازم است تا سیستم ایمنی کودک به بلوغ برسد.
- افراد بزرگسال مسن. سیستم ایمنی افراد بزرگسال در مراحل بعدی زندگی کمتر کارآمد می شود. افراد مسن در خانه های سالمندان آسیب پذیر هستند زیرا سیستم ایمنی آنها ضعیف می شود. آنها همچنین در تماس نزدیک با افرادی زندگی می کنند که ممکن است میکروب ها را منتقل کنند.
- دانش آموزان یا ساکنان خوابگاه. هر جایی که گروه هایی از افراد دور هم جمع شوند می تواند محیطی برای انتقال عفونت روده باشد.
- هر کسی که سیستم ایمنی ضعیفی دارد. اگر مقاومت شما در برابر عفونت کم باشد – به عنوان مثال، اگر سیستم ایمنی بدن شما توسط اچ آی وی- ایدز، شیمی درمانی یا سایر بیماری های پزشکی به خطر بیفتد، ممکن است بویژه در معرض خطر باشید. اگر بیماری مزمنی دارید که روی سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارد یا اگر از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنید، ممکن است سیستم ایمنی ضعیف تری داشته باشید.
- هر ویروس گوارشی فصلی دارد که بیشترین فعالیت را دارد. به عنوان مثال، اگر در نیمکره شمالی زندگی می کنید، احتمال ابتلا به عفونت روتاویروس یا نوروویروس در زمستان و بهار بیشتر است.
عوارض احتمالی آنفولانزای معده کدامند؟
برای اکثر افراد، آنفولانزای معده بدون عارضه و محدود است. به زودی خود به خود از بین می رود. اما کسانی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند ممکن است عفونت شدیدتری داشته باشند و احتمال بیشتری برای تجربه عوارض داشته باشند.
محتمل ترین عارضه کم آبی بدن است. این زمانی اتفاق می افتد که شما مایعات و الکترولیت های زیادی را به دلیل اسهال یا استفراغ از دست می دهید و نمی توانید به اندازه کافی مایعات بنوشید یا به اندازه کافی سریع بنوشید تا جایگزین مایعات از دست رفته بدن شما شود.
افرادی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند (بویژه کودکان) بیشتر در معرض کم آبی بدن قرار دارند و این امر بویژه می تواند برای آنها خطرناک باشد. برای علائم کم آبی هوشیار باشید، مانند:
- تشنگی.
- عدم ادرار یا ادرار تیره رنگ.
- عدم مدفوع یا مدفوع سفت و خشک.
- ضعف یا بی حالی.
- چشم های گود رفته.
- گریه بدون اشک.
- سر درد کم آبی
- خشکی لب و زبان.
پزشکان متخصص چگونه آنفولانزای معده را تشخیص می دهند؟
پزشکان متخصص اغلب گاستروانتریت را بر اساس علائم شما تشخیص می دهند. آنها بدون انجام آزمایش آزمایشگاهی نمی دانند که ویروسی است یا کدام ویروس عمال بروز آن شده است. اما بیشتر اوقات، این ضروری نیست. از آنجا که هیچ داروی خاصی برای آنفولانزای معده وجود ندارد، نیازی به شناسایی آن یا ویروس نیست.
چگونه از شر آنفولانزای معده خلاص شوید؟
سیستم ایمنی بدن شما از طریق فرآیندهای طبیعی خود از شر آنفولانزای معده خلاص می شود. فقط چند روز طول می کشد تا کار خود را انجام دهد. علائم شما گرچه ناخوشایند هستند، اما نشانه ای از کارکرد سیستم ایمنی شما هستند. هیچ دارویی برای آنفولانزای معده وجود ندارد. آنتی بیوتیک ها روی ویروس ها کار نمی کنند – آنها برای عفونت های باکتریایی هستند.
بهترین کاری که می توانید برای کمک به سیستم ایمنی بدن خود انجام دهید این است که در خانه بمانید و استراحت کنید، هیدراته بمانید و اگر می توانید کمی غذا بخورید. به بدن خود انرژی لازم را برای مبارزه با عفونت برسانید. برای هیدراته ماندن، قبل از اینکه احساس تشنگی کنید، در طول روز جرعه های کوچک بنوشید یا تکه های یخ بمکید.
چه چیزی به آنفولانزای معده کمک می کند تا سریع تر از بین برود؟
برخی تحقیقات نشان می دهند که مصرف پروبیوتیک ها ممکن است به بهبود سریع آنفولانزای معده کمک کند. پروبیوتیک ها باکتری های مفیدی هستند که در دستگاه گوارش شما زندگی می کنند. وجود باکتری های مفید کافی در روده بخشی از داشتن یک سیستم ایمنی سالم است. از یک پزشک متخصص بپرسید که آیا پروبیوتیک ها ممکن است به شما کمک کنند.
هنگام ابتلا به آنفولانزای معده چه بخوریم؟
آنچه می خورید آنفولانزای معده را بهبود نمی بخشد، اما می تواند آن را بدتر کند. غذاهای سرشار از چربی، قند، کافئین یا شیر و لبنیات ممکن است شما را بیشتر در معرض استفراغ یا اسهال قرار دهند. ممکن است با فکر غذا اشتهای کمی داشته باشید یا حالت تهوع داشته باشید. روی غذاهایی تمرکز کنید که هضم آسانی دارند و به شما دوز سریع انرژی می دهند، مانند آبمیوه، بستنی، آبگوشت و کراکر نمکی. نمک می تواند به جایگزینی الکترولیت های شما کمک کند.
آیا پزشکان متخصص می توانند علائم یا عوارض شدید را درمان کنند؟
پزشکان متخصص می توانند کم آبی بدن را با مایعات داخل وریدی درمان کنند. این راهی برای ورود مستقیم مایعات به جریان خون شما و دور زدن سیستم گوارش شما است. در برخی موارد، پزشکان متخصص ممکن است داروهایی برای کاهش استفراغ یا اسهال تجویز کنند. گرچه آنها اینها را برای کودکان تجویز نمی کنند.
چه زمانی باید در مورد آنفولانزای معده به یک پزشک متخصص مراجعه کنیم؟
در صورت مواجه شدن با علائم زیر، با یک پزشک متخصص تماس بگیرید
- علائم شما پس از چهار روز بهبود نیافته اند.
- شما به مدت چهار روز تب شدید (بالاتر از 102 درجه فارنهایت یا 39 درجه سانتیگراد) داشته اید.
- دو روز است که نمی توانید ادرار یا مدفوع کنید.
- به کم آبی مشکوک هستید.
- در مدفوع خود خون دارید.
- درد شدید شکم دارید.
چگونه می توان از ابتلا به آنفولانزای معده پیشگیری کرد؟
با رعایت بهداشت می توانید خطر ابتلا به آنفولانزای معده یا سرایت آن به دیگران را کاهش دهید. این نکات بهداشتی عبارتند از:
- شستن دست ها. خوب شستن دست ها مهم ترین دفاع در برابر ویروس آنفولانزای معده است زیرا ضد عفونی کننده دست همیشه مؤثر نیست. این امر بویژه پس از رفتن به دستشویی یا تعویض پوشک و قبل از تماس با غذا بسیار مهم است. بهتر است از آب گرم و صابون استفاده کنید و دست ها را به مدت حداقل 20 ثانیه خوب مالش دهید. اطراف کوتیکول ها، زیر ناخن ها و چین های دست را بشویید. سپس به طور کامل آبکشی کنید. برای مواقعی که آب و صابون در دسترس نیست دستمال مرطوب و ضد عفونی کننده دست همراه داشته باشید.
- مطمئن شوید که فرزندان شما نیز شستن دست ها را انجام می دهند. اگر فرزندانتان بزرگتر هستند، شستن دست ها را به آنها آموزش دهید، بخصوص بعد از استفاده از توالت.
- فاصله خود را حفظ کنید. در صورت امکان از تماس نزدیک با افراد مبتلا به ویروس خودداری کنید.
- تمیز کردن. سطوح یا موادی را که شما یا فرد آلوده لمس کرده اید را بشویید و ضد عفونی کنید. از سفید کننده و آب (حداکثر 25 قاشق غذاخوری در هر گالن) برای ضد عفونی سطوح بخصوص در حمام و توالت استفاده کنید. از تنظیم حرارت بالا در ماشین لباسشویی خود برای ملحفه و لباس استفاده کنید.
- از دست زدن به لباس هایی که ممکن است در معرض ویروس قرار گرفته باشند خودداری کنید. اگر فردی در منزل شما به گاستروانتریت ویروسی مبتلا است، هنگام دست زدن به لباس ها دستکش بپوشید. لباس ها و ملافه ها را در آب داغ بشویید و در گرم ترین حالت خشک کنید. پس از دست زدن به لباس های شسته شده، دست های خود را به خوبی بشویید.
- سیستم حمل و نقل ایمن مواد غذایی غذا ممکن است به ویروس آنفولانزای معده، باکتری یا سایر ارگانیسم ها آلوده باشد. تهیه غذای ایمن می تواند به کاهش این خطر کمک کند. افرادی که قبلاً به آنفولانزای معده مبتلا شده اند، در صورت امکان باید از دست زدن به غذا برای دیگران خودداری کنند.
- از وسایل شخصی جداگانه در اطراف خانه خود استفاده کنید. از به اشتراک گذاشتن ظروف غذاخوری، لیوان نوشیدنی و بشقاب خودداری کنید. از حوله های جداگانه در حمام استفاده کنید.
- غذا را با خیال راحت آماده کنید. تمام میوه ها و سبزیجات خود را قبل از خوردن بشویید. سطوح آشپزخانه را قبل از تهیه غذا روی آنها تمیز کنید. اگر بیمار هستید از تهیه غذا خودداری کنید.
- مرکز مراقبت از کودک خود را بررسی کنید. اطمینان حاصل کنید که مرکز دارای اتاق های جداگانه برای تعویض پوشک و تهیه یا سرو غذا است. اتاقی که میز تعویض پوشک دارد باید دارای سینک و همچنین یک راه بهداشتی برای دور انداختن پوشک باشد.
هنگام مسافرت اقدامات احتیاطی را انجام دهید. هنگامی که به کشورهای دیگر سفر می کنید، ممکن است در اثر غذا یا آب آلوده بیمار شوید. با رعایت نکات زیر ممکن است بتوانید خطر ابتلای خود را کاهش دهید:
- فقط آب بسته بندی شده یا گازدار بنوشید.
- از تکه های یخ که نمی دانید با چه آبی تهیه شده اند خودداری کنید زیرا ممکن است با آب آلوده تهیه شده باشند.
- برای مسواک زدن از آب بسته بندی شده استفاده کنید.
- از غذاهای خام – از جمله میوه های پوست کنده، سبزیجات خام و سالاد – که توسط دست انسان لمس شده اند خودداری کنید.
- از گوشت و ماهی نیم پز پرهیز کنید.
چه زمانی احساس بهتری خواهم داشت؟
برای اکثر افراد، علائم در چند روز بهبود می یابند. در صورت عدم بهبود با یک پزشک متخصص تماس بگیرید. افرادی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند ممکن است به درمان کم آبی بدن یا دارو برای کاهش علائم خود نیاز داشته باشند. همچنین در صورت عدم بهبود، ممکن است شرایط متفاوتی داشته باشید.
چه زمانی می توان به محل کار یا مدرسه برگشت؟
بهتر است تا دو روز پس از پایان علائم، قرنطینه باشید. این زمانی است که شما بیشتر ناقل هستید. حتی اگر بدن شما بر عفونت غلبه کرده باشد، همچنان ویروس زنده را در مدفوع خود دفع خواهید کرد. اگر اثری از آن مدفوع با اشخاص دیگر در تماس باشد، ممکن است بیمار شوند.
تفاوت بین آنفولانزای معده و آنفولانزا چیست؟
آنفولانزای معده با “آنفولانزا” که یک عفونت ویروسی در سیستم تنفسی شما است، مرتبط نیست. واکسن آنفولانزا از شما در برابر آنفولانزای معده محافظت نمی کند. ویروس های مختلف باعث ایجاد این دو وضعیت می شوند و سیستم های مختلف بدن را تحت تأثیر قرار می دهند. بسیاری از علائم آنها متفاوت هستند، هرچند ممکن است تعداد کمی با هم همپوشانی داشته باشند.
آنفولانزا باعث علائم تنفسی مانند احتقان، گلو درد یا آبریزش بینی می شود. آنفولانزای معده باعث علائم گوارشی مانند اسهال، حالت تهوع و استفراغ می شود. هر دو ممکن است باعث “علائم سیستمیک” مانند تب و خستگی شوند. کودکان ممکن است با هر دو علائم گوارشی داشته باشند.
“علائم شبه آنفولانزا” چیست؟
افراد هنگام استفاده از این عبارت احتمالاً منظورشان چیزهای متفاوتی است. آنها ممکن است به علائم آنفولانزا اشاره کنند. یا ممکن است به علائم سیستمیک اشاره داشته باشند که در عفونت های ویروسی به طور کلی شایع تر از سایر انواع هستند. برخی از افراد ممکن است به معنای علائم گوارشی باشند.
تفاوت آنفولانزای معده و مسمومیت غذایی چیست؟
آنفولانزای معده و مسمومیت غذایی هر دو عفونت هایی هستند که باعث گاستروانتریت با علائم مشابه می شوند. نام های مختلف منشاء مختلف عفونت را توصیف می کنند. گاستروانتریت ویروسی از یک ویروس ناشی می شود، در حالی که مسمومیت غذایی از خوردن غذاهای آلوده به ویروس یا چیز دیگری ناشی می شود.
اگر ویروس را از طریق غذا دریافت کنید، مسمومیت غذایی می تواند باعث آنفولانزای معده شود. این امر شایع است و در این مورد، هر دو نام شرایط یکسانی را توصیف می کنند. اما انواع دیگر آلودگی نیز می توانند باعث مسمومیت غذایی مانند باکتری شود. مسمومیت غذایی باکتریایی چند تفاوت کوچک با آنفولانزای معده دارد.
سخن پایانی
تقریباً همه در مقطعی دچار آنفولانزای معده می شوند. از آنجا که بسیاری از ویروس های مختلف می توانند آن را ایجاد کنند، ممکن است بیشتر از یک مرتبه به آن مبتلا شوید. کودکانی که در مهد کودک ها و مدارس و افرادی که در مراکز نگهداری هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن از جوامع خود قرار دارند و ممکن است علائم شدیدتری را با آن تجربه کنند.
برای اکثر افراد، آنفولانزای معده ناخوشایند اما مختصر است. اما برای برخی می تواند خطرناک باشد. اگر از کودک یا فرد مسن مبتلا به آنفولانزای معده مراقبت می کنید، مراقب علائم کم آبی باشید و با یک پزشک متخصص در تماس باشید. برای محافظت از خود در برابر ویروس و جلوگیری از سرایت آن به دیگران اقدامات لازم را انجام دهید.
ثبت ديدگاه