دیابت و بی اختیاری ادرار

اغلب داشتن یک بیماری می تواند خطر ابتلا به سایر بیماری ها را افزایش دهد. این امر در مورد دیابت و بی اختیاری ادرار یا مدفوع نیز صادق است. بی اختیاری ادرار همچنین می تواند علائم مثانه بیش فعال (OAB) باشد، که احساس ادرار ناگهانی است.

یک منبع معتبر نروژی دریافت که بی اختیاری ادرار 39 درصد از زنان مبتلا به دیابت و 26 درصد از زنان بدون دیابت را تحت تأثیر قرار داده است. بررسی دیگری نشان داد که دیابت نوع 2 ممکن است بر بی اختیاری ادرار تأثیر بگذارد، اما تحقیقات بیشتری برای اثبات آن لازم است. به طور کلی، بسیاری از افراد با انواع و شدت متفاوت از بی اختیاری ادرار درگیر هستند. انواع متداول آن شامل موارد زیر است:

• ترشح ادرار به دلیل فشار بر مثانه
• ترشح ادرار كنترل نشده به دليل نياز به خالی کردن آن
• ترشح ادرار به دلیل مثانه پر
• آسیب های عملکردی، عصبی یا عضلانی باعث ترشح ادرار می شود
• یک عارضه جانبی از یک بیماری یا دارو

در ادامه با ما همراه باشید تا متوجه شوید که چگونه دیابت و بی اختیاری ادرار به هم مرتبط می شوند و چه کاری را برای مدیریت شرایط می توانید انجام می دهید.

ارتباط میان دیابت و بی اختیاری ادرار چیست؟

ارتباط دقیق بین دیابت و بی اختیاری ادرار دقیقا مشخص نیست. دیابت به چهار روش ممکن است در بروز بی اختیاری نقش داشته باشد که عبارتند از:

• چاقی به مثانه شما فشار بیاورد.
• آسیب عصبی روی اعصاب کنترل کننده روده و مثانه تأثیر بگذارد.
• سیستم ایمنی ضعیف بدن، خطر ابتلا به عفونت ادراری (UTIs) را افزایش می دهد که می تواند باعث بی اختیاری ادرار شود.
• داروهای دیابت ممکن است باعث اسهال شود.

همچنین، قند خون بالا که در دیابت مشاهده می شود، می تواند باعث بیشتر تشنه شدن شما و در نتیجه ادرار بیشتر شما شود. قند اضافی در خون شما باعث تشنگی می شود و نوشیدن زیاد آب منجر به تکرر ادرار می شود.

سایر عواملی که ممکن است خطر ابتلا به بی اختیاری ادرار را افزایش دهد شامل موارد زیر می شود:

• جنسیت، زیرا زنان بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به بی اختیاری ادرار هستند.
• زایمان
• سن بیشتر
• سایر شرایط بهداشتی مانند سرطان پروستات یا بیماری اسکلروز
• انسداد مجاری ادرار
• عفونت ادراری (UTI)

دیابت و بی اختیاری ادرار

تشخیص بیماری بی اختیاری ادرار

در مورد بی اختیاری ادرار با پزشک خود صحبت کنید. پزشک شما می تواند در تعیین اینکه آیا وضعیت شما ارتباط مستقیمی با دیابت دارد یا علت اصلی چیز دیگری است، کمک کند. همچنین می توان بی اختیاری را کنترل و درمان کرد. در بعضی موارد، برطرف کردن علت اصلی بی اختیاری ادرار می تواند بی اختیاری را نیز به طور کامل درمان کند.

همچنین موارد زیر را یادداشت کنید و با پزشک در میان بگذارید:

• کی و چند بار به حمام می روید
• چه زمانی بی اختیاری ادرار اتفاق می افتد
• هر چند وقت یکبار بی اختیاری ادرار اتفاق می افتد
• آیا محرک های خاصی مانند خندیدن، سرفه یا غذاهای خاص وجود دارد

در حین ویزیت، پزشک از شما در مورد تاریخچه پزشکی و علائم سوال خواهد کرد و یک معاینه جسمی انجام خواهد داد. آنها همچنین ممکن است آزمایش ادرار برای اندازه گیری سطح ادرار شما را انجام دهند.

نحوه درمان یا مدیریت بی اختیاری ادرار

درمان بی اختیاری ادرار به نوع آن بستگی دارد. اگر داروهای شما باعث بی اختیاری می شوند، پزشک احتمالا بتواند در مورد گزینه های مختلف درمانی یا روش های مدیریت آن مشاوره دهد. یا ممکن است در صورت داشتن عفونت ادراری به آنتی بیوتیک احتیاج داشته باشید. پزشک شما ممکن است مراجعه به متخصص تغذیه را توصیه کند که بتواند رژیم غذایی مناسبی را از نظر میزان فیبر شما برنامه ریزی کند. این امر می تواند به تنظیم حرکات روده و کاهش یبوست کمک کند.

ثابت نگه داشتن سطح قند خون در سطحی که توسط شما و پزشک شما تعیین شده است نیز می تواند کمک کند. سطح قند خونی که به خوبی کنترل شده می تواند خطر بروز عوارضی مانند آسیب عصبی را کاهش دهد که می تواند منجر به بی اختیاری ادرار شود. همچنین می تواند علائم قند خون بالا مانند تشنگی و ادرار بیش از حد را نیز کاهش دهد.

اگر دلیل اصلی دیگری وجود نداشته باشد، تغییر در شیوه زندگی از موثرترین راه ها برای مدیریت بی اختیاری ادرار است، حتی اگر به دیابت مبتلا باشید.

این تغییرات سبک زندگی عبارتند از:

در موارد شدیدتر که بی اختیاری، زندگی روزمره را دچار اختلال می کند، یا در صورتی که گزینه های بالا مؤثر واقع نشدند، ممکن است پزشک گزینه جراحی را برای شما توصیه کند

دیابت و بی اختیاری ادرار

نکاتی در مورد مدیریت و پیشگیری بی اختیاری ادرار

علاوه بر مراحلی که در بالا بیان شد، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای حفظ سلامت مثانه انجام دهید.

سعی کنید:

• سطح قند خون خود را مدیریت نمایید
• عضلات لگن خود را محکم نگه دارید (تمرینات کگل)
• برنامه منظم حمام و دستشویی

از موارد زیر اجتناب کنید:

• کربن یا کافئین
• نوشیدن مایعات قبل از خواب
• خوردن غذاهای تند یا اسیدی، که موجب تحریک دستگاه ادراری می شود
• نوشیدن بیش از حد مایع در طول روز

چشم انداز ديابت و بی اختیاری ادرار ناشی از آن

چشم انداز دیابت و بی اختیاری ادرار ناشی از آن به این امر بستگی دارد که کدام جنبه های دیابت سبب ایجاد این بیماری شده و آیا دلیل اصلی دیگری برای این مشکل وجود دارد. محققان همچنان به دنبال ارتباط میان دیابت و بی اختیاری ادرار هستند. برخی از افراد دچار بی اختیاری ادرار موقتی هستند در حالی که برخی دیگر از افراد ممکن است تنها نیاز به یادگیری چگونگی مدیریت شرایط خود داشته باشند.

درمان بی اختیاری ادرار ناشی از آسیب عصبی ممکن است تا حدی دشوار باشد. تمرینات کگل می تواند به عنوان ابزاری برای جلوگیری از نشت ادرار غیرارادی باشد. افرادی که عادت های دستشویی رفتن خود را نیز مدیریت می کنند، مانند مدیریت زمانی که باید به آنجا بروند، اغلب علائم بهبود را از خود نشان می دهند.