پولیپکتومی چیست و برای درمان چه مشکلاتی کاربرد دارد؟

پولیپکتومی عملی است برای برداشتن پولیپ از داخل یکی از اندام های بدن. این معمولاً یک فرایند کم تهاجم است. پولیپ ها معمولاً خوش خیم هستند، اما پزشک معالج شما ممکن است بخواهد آنها را فقط برای اطمینان حذف کند.

پولیپکتومی چیست؟

پولیپکتومی یک فرایند پزشکی برای برداشتن پولیپ است، زائده ای که در داخل یکی از اندام ها یا حفره های بدن شما وجود دارد. پولیپ ها می توانند سرطانی یا خوش خیم (غیر سرطانی) باشند. آنها معمولاً خوش خیم هستند، اما ممکن است پزشک معالج شما تا زمانی که آنها را خارج نکند نتواند آنها را تشخیص دهد. برخی از پولیپ ها “پیش سرطانی” هستند، به این معنا که در حال حاضر سرطانی نیستند، اما می توانند در آینده به سرطان تبدیل شوند.

پولیپکتومی چیست؟

چرا پولیپکتومی انجام می شود؟

ممکن است به برداشتن پولیپ نیاز داشته باشید در صورتی که پولیپ مشکلات زیر را داشته باشد:

• باعث علائم یا عوارض می شود.
• سرطانی یا پیش سرطانی به نظر می رسد.
• به بررسی در آزمایشگاه نیاز دارد.

بسیاری از پزشکان متخصص حذف تمام پولیپ ها را به عنوان یک اقدام پیشگیرانه توصیه می کنند. حتی پولیپ هایی که سرطانی یا پیش سرطانی به نظر می رسند یا علائم ایجاد نمی کنند، می توانند به رشد و تغییر ادامه دهند و بعداً مشکل ساز شوند.

چه شرایطی با پولیپکتومی درمان می شوند؟

اگر در اندام های توخالی خود مانند موارد زیر پولیپ دارید، ممکن است به پولیپکتومی نیاز داشته باشید:

• پولیپ روده بزرگ
• پولیپ رحم
• پولیپ معده
• پولیپ کیسه صفرا.

برداشتن و بررسی این پولیپ ها برای غربالگری و پیشگیری از موارد زیر مهم است:

• سرطان کولورکتال.
• سرطان دهانه رحم.
• سرطان معده.
• سرطان کیسه صفرا.

بعلاوه در صورتی که پولیپ ها باعث ایجاد مشکلاتی مانند موارد زیر شوند، ممکن است به برداشتن نیاز داشته باشد:

• خونریزی کنترل نشده.
• درد یا فشار روی اندام ها.
• مسدود کردن عروق خونی، مجرای صفراوی یا روده.
• مشکلات قاعدگی و باروری در رحم.

چه شرایطی با پولیپکتومی درمان می شوند؟

آیا پولیپکتومی یک جراحی جزئی است؟

بله پولیپکتومی یک فرایند کم تهاجم است. اکثر پلیپکتومی ها حتی برای دسترسی به پولیپ به برش در بدن شما نیاز ندارند. معمولاً می توان آنها را به صورت داخلی مدیریت کرد و ابزارهای پزشکی از سوراخ های طبیعی بدن عبور می کنند.

بسیاری از پولیپ ها زمانی که در طول کولونوسکوپی یا معاینه آندوسکوپی کشف می شوند، برداشته می شوند. این معاینات شامل عبور دادن یک اسکوپ روشن از گلو یا از داخل مقعد و داخل اندام های شما است. جراحان می توانند جراحی های جزئی را از طریق اسکوپ انجام دهند.

در موارد خاص و دشوارتر، ممکن است جراح شما به دسترسی به پولیپ از طریق شکم شما نیاز داشته باشد. آنها می توانند این کار را از طریق فرایندهای جراحی کم تهاجم مانند لاپاراسکوپی انجام دهند. به این معنا که یک اسکوپ را از داخل “برشی کوچک به اندازه سوراخ کلید” عبور می دهند و از طریق سوراخ دیگری جراحی را انجام می دهند.

آیا پولیپکتومی دردناک است؟

پزشکان متخصص از انواع مختلفی از بی حس کننده ها و مسکن ها استفاده می کنند تا در حین پولیپکتومی راحت باشید. در صورت تمایل ممکن است بیهوشی عمومی داشته باشید و در طول جراحی بخوابید، اما این کار ضروری نیست مگر اینکه در حال انجام عمل جراحی باشید.

در بیشتر موارد، شما برای این جراحی بیدار خواهید بود. شما ترکیبی از داروهای ضد درد و یک آرام بخش برای آرامش خود دریافت خواهید کرد. ممکن است هنگام برداشتن پولیپ، فشار یا کشش مبهمی را احساس کنید، اما نباید احساس درد کنید.

آیا پولیپکتومی دردناک است؟

قبل از پولیپکتومی چه اتفاقی می افتد؟

• آماده سازی: بسیاری از پلی پکتومی ها به آماده سازی خاصی نیاز ندارند. با این حال، اگر برای جستجو یا برداشتن پولیپ روده بزرگ کولونوسکوپی انجام می دهید، روده شما باید شفاف باشد. پزشک معالج شما یک فرمول آماده سازی روده را برای کمک به پاکسازی روده های شما قبل از جراحی توصیه می کند. هر فرمول دستورالعمل های خاص خود را دارد. بیشتر آنها در روزهای منتهی به جراحی به رژیم غذایی خاصی نیاز دارند. ممکن است تا 24 ساعت طول بکشد تا آماده سازی کولونوسکوپی کامل شود.
• دارو: متخصص بیهوشی شما از قبل درباره گزینه های داروهای ضد درد با شما صحبت خواهد کرد. آنها آرامبخش یا بیهوشی شما را از طریق داخل وریدی به درون رگ شما تزریق می کنند تا شما را برای این جراحی آماده کنند. همچنین ممکن است داروهای خوراکی را برای استفاده قبل یا بعد دریافت کنید. پزشک معالج شما ممکن است از شما بخواهد که در روز جراحی یا حتی چند روز قبل از آن از داروهای خاصی استفاده نکنید.

در حین پولیپکتومی چه اتفاقی می افتد؟

پولیپکتومی ساده یک فرایند آندوسکوپی است. به این معنا که این کار از طریق نوعی آندوسکوپ انجام می شود، که یک لوله بلند و قابل انعطاف است که یک دوربین روشن به آن متصل است. تغییرات مختلفی برای ورود به کانال های مختلف بدن ایجاد می شوند. به عنوان مثال، در کولونوسکوپی از کولونوسکوپی برای بررسی روده بزرگ و هیستروسکوپی از هیستروسکوپ برای بررسی رحم استفاده می شود.

پزشک معالج شما آندوسکوپ را از راه مقعد یا دهانه رحم یا پایین گلو عبور می دهد تا به اندام درست دسترسی پیدا کند. دوربین تصاویر را روی صفحه نمایش خواهد داد. پزشک معالج شما از این تصاویر برای هدایت اسکوپ به محل پولیپ شما استفاده خواهد کرد. آنها ممکن است گاز دی اکسید کربن را از طریق آندوسکوپ پمپاژ کنند تا اندام شما را باد کنند تا بهتر ببینند.

پزشک معالج شما ابزارهای کوچکی را برای برداشتن پولیپ از داخل اسکوپ وارد می کند. آنها ممکن است از پنس جراحی برای گرفتن پولیپ یا یک تله سیمی برای خراش دادن آن استفاده کنند. ابزارها یا منجمد یا گرم می شوند تا به بی حرکت کردن پولیپ کمک کنند. ابزارها و روش های مختلف برای از بین بردن انواع پولیپ در مکان های مختلف بهتر هستند. آنها آن را به همان روشی که داخل رفتند بیرون می کشند.

یک پولیپکتومی ساده، پولیپ را در قاعده یا ساقه، بدون بریدن بافت اطراف، از بین می برد. در نتیجه ممکن است مقدار کمی از بافت پولیپ باقی بماند. پزشک معالج شما آن را با یک دستگاه الکتروکوتر، ابزاری که جریان الکتریکی را حمل می کند، می سوزاند. این کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که پولیپ برنخواهد گشت و همچنین به سوزاندن (بستن و سیل کردن) زخم و جلوگیری از خونریزی آن کمک می کند.

اگر به نوع پیچیده تری از برداشتن پولیپ نیاز داشته باشم چطور؟

به دلایل مختلف، ممکن است برداشتن برخی از پولیپ های خاص با یک پولیپکتومی ساده دشوار باشد. آنها ممکن است خیلی مسطح یا بزرگتر از آن باشند که با پنس یا تله گرفته شوند، یا ممکن است در ناحیه ای قرار داشته باشند که به خوبی دیده نشوند یا دسترسی به آنها بدون آسیب به بافت اطراف دشوار باشد. گاهی اوقات، شواهد سرطان مهاجم به رویکرد متفاوتی برای برداشتن پولیپ و تمام بافت سرطانی همراه با آن نیاز دارد.

برخی از رویکردهای جایگزین عبارتند از:

• جراحی لاپاراسکوپی: در صورتی که جراح شما برای دسترسی به پولیپ به برش شکم شما نیاز داشته باشد، این کار را با استفاده از روش های جراحی کم تهاجم انجام می دهد. جراحی لاپاراسکوپی از طریق چند برش کوچک به اندازه سوراخ کلید در حد نیم اینچ انجام می شود. یکی برای لاپاراسکوپ و دیگری برای ابزار جراحی است.
• برش اندوسکوپیک مخاط: برش آندوسکوپی مخاط (EMR) شبیه به یک پولیپکتومی ساده است که در آن از یک ابزار برای گرفتن پولیپ استفاده می شود. تفاوت این است که زیر پولیپ را به مخاط زیرین برش می دهد. برای بلند کردن پولیپ به منظور دسترسی آسان تر، محلول نمکی به مخاط زیر پولیپ تزریق می شود.
• تشریح اندوسکوپیک زیر مخاطی: بهخصوص پولیپ های بزرگ یا ظاهراً سرطانی ممکن است برای برداشتن به تشریح آندوسکوپیک زیر مخاطی (ESD) نیاز داشته باشند. از یک دستگاه برش الکتریکی برای برش لایه زیر مخاطی عمیق تر زیر پولیپ استفاده می شود. این روش این امکان را فراهم می کند تا پولیپ های بزرگتر به صورت یک تکه بدون باقی ماندن بافت برداشته شوند.

اگر به نوع پیچیده تری از برداشتن پولیپ نیاز داشته باشم چطور؟

بعد از پولیپکتومی چه اتفاقی رخ می دهد؟

شما باید بتوانید خیلی زود پس از آن به خانه باز گردید، گرچه ممکن است به کسی نیاز داشته باشید که شما را برساند. ممکن است تحت تأثیر بیهوشی همچنان بی ثبات باشید یا تمرکز نداشته باشید. ممکن است مقداری گاز باقی مانده در داخل بدن شما به دام افتاده باشد، که ممکن است باعث ناراحتی خفیف شود تا زمانی که راه خود را به خارج از بدن پیدا کند. اگر دستگاه گوارش شما تحت تأثیر قرار گرفته باشد، ممکن است لازم باشد در چند روز آینده با ملایمت رفتار کنید.

پزشک معالج شما پولیپ های شما را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه می فرستد. آنها یک تا دو هفته دیگر نتایج را ارسال خواهند کرد. بیشتر پولیپ ها خوش خیم هستند. در صورت پیدا کردن شواهدی از سرطان، برای آزمایشات و درمان های بعدی برنامه ریزی خواهند کرد. حتی اگر پولیپ شما خوش خیم باشد، آنها می خواهند هر از گاهی دوباره شما را آزمایش کنند تا ببینند پولیپ های بیشتری ظاهر می شوند یا خیر. آنها اغلب مجدداً ظاهر می شوند.

مزایای این فرایند چیست؟

بیشتر پولیپ ها مشکلی ایجاد نمی کنند و سرطانی نمی شوند، اما در صورت بروز، مداخله زود هنگام نقش کلیدی دارد. برداشتن و تجزیه و تحلیل پولیپ در آزمایشگاه تنها راه برای اطمینان از عدم وجود سرطان است. پزشکان متخصص همچنین می توانند در مورد نوع پولیپ و احتمال تغییر آن اطلاعات بیشتری کسب کنند. آنها می توانند مراقبت های آینده شما را بر اساس یافته های خود برنامه ریزی کنند.

خطرات یا عوارض این فرایند کدامند؟

عوارض نادر هستند، اما عبارتند از:

• خونریزی.
• عفونت.
• سوراخ یا پارگی در اندام که باعث نشت می شود.
• سوختگی سراسر جداری ناشی از دستگاه الکتروکوتر.

سندرم انعقاد پس از پولیپکتومی چیست؟

سندرم انعقاد پس از پولیپکتومی (که همچنین تحت عنوان سندرم پس از پولیپکتومی یا سندرم سوختگی سراسر جداری نیز شناخته می شود) یک عارضه نادر است که ممکن است پس از پولیپکتومی ایجاد شود. این اتفاق زمانی رخ می دهد که دستگاه الکتروکوتر که برای سوزاندن بدنه پولیپ استفاده می شود، باعث سوزاندن بافت زیرین می شود. علائم ممکن است شامل درد شکمی، تب و لکوسیتوز (تعداد بالای گلبول های سفید خون، نشانه فعال شدن سیستم ایمنی بدن) باشند.

علائم سندرم انعقاد پس از پولیپکتومی (PPCS) شبیه علائم سوراخ یا پارگی در بافت ها هستند که می توانند جدی تر باشند. پارگی برای ترمیم به جراحی نیاز دارد. اما سندرم پس از پولیپکتومی یک وضعیت خوش خیم تر است که طی چند روز با دارو برطرف می شود. علائم معمولاً در عرض 12 ساعت پس از جراحی ظاهر می شوند، اما گاهی اوقات، چند روز طول می کشند. در صورت داشتن علائم، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.

سندرم انعقاد پس از پولیپکتومی چیست؟

چه مدت طول می کشد تا پس از پولیپکتومی بهبودی حاصل شود؟

بهبودی سریع است، معمولاً چند روز. ممکن است برای یک یا دو روز از داروهای مسکن با نسخه یا بدون نسخه استفاده کنید. بسته به جایی که پولیپ شما برداشته شده است، ممکن است مقداری خونریزی خفیف در مدفوع یا ادرار خود داشته باشید. این طبیعی است، اما اگر خونریزی شدید یا مداوم دارید، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

سخن پایانی

پولیپ ها بسیار شایع هستند، بخصوص در مکان های خاصی مانند روده بزرگ. بسیاری از افراد بدون اینکه متوجه باشند آنها را دارند. اگر پزشک شما یک یا چند پولیپ را در طول یک معاینه معمولی کشف کند، معمولاً جای نگرانی نیست. بسته به نوع معاینه، آنها ممکن است بتوانند هر پولیپ را در نگاه اول از بین ببرند. در غیر اینصورت، آنها برای یک پولیپکتومی ساده برنامه ریزی می کنند.