آیا می توان با فرد مبتلا به هپاتیت B ازدواج کرد؟

هپاتیت B (HBV) ویروسی است که باعث التهاب و آسیب به کبد می شود. این بیماری از طریق قرار گرفتن در معرض مایعات بدن مبتلا به آن یا در هنگام تولد از مادر به نوزاد منتقل می شود. HBV معمولاً از طریق خون، مایع منی یا ترشحات واژن منتشر می شود. بهترین راه برای پیشگیری از هپاتیت B از طریق واکسن است.

هپاتیت B می تواند حاد یا مزمن باشد. “حاد” به معنای شروع ناگهانی است که در عرض شش ماه پس از قرار گرفتن در معرض این ویروس رخ می دهد. برخی افراد به صورت خود به خود یا از طریق درمان از عفونت حاد بهبود می یابند. هنگامی که پس از درمان عفونت همچنان باقی می ماند، به یک بیماری مزمن (مادام العمر) تبدیل می شود.

این مقاله به بررسی نحوه انتشار هپاتیت B، خطر ابتلا به آن از یک شوهر یا شریک جنسی آلوده، پیشگیری، آزمایش، علائم و زمان مراجعه به پزشک می پردازد.

آمار هپاتیت B

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) تخمین می زند که HBV حدوداً تا 2/1 میلیون نفر را در ایالات متحده تحت تأثیر قرار داده است. بیش از 60 درصد از افراد مبتلا، از ابتلا به این ویروس اطلاعی ندارند. عفونت های HBV جدید در میان افراد بزرگسال 30 تا 59 ساله، بیشترین میزان را دارد.

آمار هپاتیت B

هپاتیت B چگونه منتشر می شود؟

هپاتیت B زمانی منتقل می شود که مایعات بدن یک فرد آلوده وارد بدن یک فرد غیر آلوده شود. شایع ترین مایعات بدن که HBV را منتقل می کنند عبارتند از:

• خون
• ترشحات واژن (ترشحات)
• منی

بیشتر توسط این موارد گسترش می یابد:

• به اشتراک گذاشتن سوزن و سرنگ
• تماس جنسی با فرد مبتلا به HBV
• زایمان نوزاد (از مادر به نوزاد در بدو تولد)
• تماس مستقیم با بریدگی ها یا زخم های باز
• میله های سوزن

تفاوت بین انتشار هپاتیت A و B

گاهی اوقات HBV با هپاتیت A اشتباه گرفته می شود. هپاتیت A به جای مایعات بدن، از طریق غذا یا آب آلوده منتقل می شود.

HBV همچنین می تواند با استفاده از مسواک ها یا تیغ های مشترک، یا جویدن غذای کودک برای آنها سرایت کند. انتقال اغلب زمانی اتفاق می افتد که فردی خونریزی لثه داشته باشد، خود را اصلاح کند یا زخمی در دهان داشته باشد. ویروس آن می تواند هفت روز یا بیشتر روی اشیاء زندگی کند.

بر اساس CDC، خطر انتقال HBV به نوزاد از طریق شیر مادر نگران کننده نیست. با این حال، اگر مادری نوک سینه هایش ترک خورده یا خونریزی داشته باشند، این متفاوت اسا. در این صورت، مادر باید برای از سر گرفتن شیردهی صبر کند تا نوک سینه ها دیگر خونریزی نداشته باشند.

در حالی که انتقال از طریق بوسیدن محتمل نیست، اما این موضوع در جوامع علمی و پزشکی بحث برانگیز است. زیرا “بوسیدن عمیق” با تبادل بزاق زیاد در فردی که بریدگی یا زخم در دهان دارد از نظر تئوری می تواند باعث انتقال HBV شود.

تفاوت بین انتشار هپاتیت A و B

شایع ترین عوامل خطر هپاتیت B

از سال 2018، شایع ترین عامل خطر برای ابتلا به HBV ناشی از استفاده مشترک از تجهیزات تزریق دارو بود. شایع ترین عامل خطر بعدی داشتن چندین شریک جنسی صمیمی بود.

خطر ابتلا به هپاتیت B از شریک جنسی آلوده چقدر است؟

HBV حدود 50 تا 100 برابر بیشتر از ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) مسری است. زندگی با فردی که به HBV مبتلا است یا داشتن رابطه جنسی با این فرد به طور چشمگیری خطر ابتلا به این ویروس را افزایش می دهد. اگر آزمایش HBV همسر، شریک جنسی یا فردی که در منزل شما زندگی می کند مثبت شد، شما نیز باید آزمایش دهید.

این خطر با واکسیناسیون به میزان قابل توجهی کاهش می یابد و بهترین راه برای حفظ سلامت خود است.

جلوگیری از شیوع هپاتیت B

واکسن هپاتیت B بهترین راه برای محافظت از خود در برابر HBV است. ایمن است و 98% تا 100% مؤثر است. شما همچنین با اجتناب از تماس با مایعات بدن فرد مبتلا به این ویروس با استفاده از اقدامات زیر می توانید از گسترش HBV جلوگیری کنید:

• زباله های آلوده را به درستی دفع کنید.
• از استفاده مشترک از مسواک یا وسایل بهداشت شخصی خودداری کنید.
• سوزن ها، سرنگ ها یا سایر تجهیزات پزشکی مرتبط با خون (مانند آزمایش قند خون) را به اشتراک نگذارید. همیشه در طول رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید.
• در حین رابطه جنسی دهانی از دم دندان استفاده کنید.
• اگر در بخش مراقبت های بهداشتی کار می کنید از روش های پیشگیری از سوزن استفاده کنید.

جلوگیری از شیوع هپاتیت B

چه افرادی باید برای هپاتیت B آزمایش شوند؟

بیش از نیمی از افراد مبتلا به HBV علائم ندارند. بهترین راه برای اطلاع از ابتلا به HBV انجام آزمایش خون است. این آزمایش ها می توانند HBV را سال ها قبل از بروز علائم تشخیص دهند. داشتن این اطلاعات مهم است زیرا درمان زود هنگام می تواند از آسیب کبدی جلوگیری کند.

CDC غربالگری HBV را برای همه افراد بزرگسال حداقل یک مرتبه در طول زندگی خود توصیه می کند. آزمایش دوره ای HBV همچنین برای جمعیت های زیر توصیه می شود:

• افرادی که با افراد آلوده به HBV تماس خانگی یا جنسی دارند.
• افرادی که مواد مخدر تزریق می کنند.
• افراد باردار.
• نوزادان متولد شده از مادران آلوده به HBV.
• افراد مبتلا به HIV یا هپاتیت C.
• مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند.
• افرادی که در ایالات متحده متولد شده اند و در نوزادی واکسینه نشده اند (بویژه آنهایی که والدینشان در مناطق با نرخ بالای عفونت متولد شده اند).
• افرادی که تحت درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی قرار می گیرند.
• افراد مبتلا به مرحله نهایی بیماری کلیوی (کلیه) یا افرادی که تحت همودیالیز هستند (درمانی برای فیلتر کردن مواد زائد از خون).
• اهداکنندگان خون و بافت.
• افرادی که سطح آلانین آمینوترانسفراز (ALT) بالا دارند.
• افرادی که در کشورهایی متولد شده اند که میزان HBV آنها بیشتر از 2 درصد است.

اگر همسر یا شریک جنسی شما به هپاتیت B مبتلا باشد چه باید کرد؟

اگر همسر یا شریک جنسی شما به هپاتیت B مبتلا است، اقدامات زیر می توانند در جلوگیری از ابتلا به عفونت به شما کمک کند:

• در هنگام آمیزش جنسی و رابطه جنسی دهانی از وسایل بازدارنده استفاده کنید.
• آزمایش HBV انجام دهید.
• اگر به واکسیناسیون HBV نیاز دارید یا مطمئن نیستید که آن را انجام داده اید، به ارائه دهنده مراقبت های سلامت خود مراجعه کنید.
• از استفاده مشترک از مسواک، تیغ، سوزن، سرنگ یا تجهیزات تست قند خون خودداری کنید.

چه افرادی باید برای هپاتیت B واکسینه شوند؟

جمعیت های زیر باید سه دوز واکسن HBV را دریافت کنند:

• نوزادان (مجموعه واکسیناسیون HBV معمولاً در 24 ساعت پس از تولد شروع می شود)
• کودکان واکسینه نشده (زیر 19 سال)
• افراد بزرگسال 19 تا 59 سال
• افراد بزرگسال بالای 60 سال با افزایش ریسک فاکتورهای HBV

در حالی که واکسن برای افراد بزرگسال بالای 60 سال در صورتی که خطر ابتلا به HBV افزایش نیابد الزاماً توصیه نمی شود، در صورت تمایل همچنان می توانند آن را دریافت کنند.

اگر واکسینه نشده اید و فکر می کنید ممکن است در معرض HBV قرار گرفته باشید، در اسرع وقت با بخش بهداشت یا ارائه دهنده مراقبت های سلامت خود تماس بگیرید.

چه افرادی باید برای هپاتیت B واکسینه شوند؟

علائم هپاتتیت B

بسیاری از افراد مبتلا به HBV علائم ندارند. این امر بویژه در مورد کودکان زیر پنج سال و افرادی صادق است که دارای مشکلات جدی سلامتی هستند و نقص ایمنی دارند. علائم HBV عبارتند از:

• درد شکم
• مدفوع سفالی رنگ
• ادرار تیره رنگ
• خستگی
• تب
• رنگ پریدگی (زردی پوست یا چشم)
• درد مفاصل
• از دست دادن اشتها
• حالت تهوع یا استفراغ
• کبد بزرگ شده

چه زمانی باید به یک پزشک متخصص مراجعه کرد؟

جستجوی فوری مراقبت های پزشکی در عرض 24 ساعت پس از قرار گرفتن در معرض HBV این امکان را برای شما فراهم می کند تا تحت درمان زود هنگام قرار بگیرید و خطر عفونت را کاهش دهید. در صورت مواجه شدن با شرایط زیر، به ارائه دهنده مراقبت های سلامت خود مراجعه کنید:

• در معرض HBV هستید (بخصوص اگر مطمئن نیستید که واکسن زده اید یا خیر)
• یک شریک جنسی مبتلا به HBV داشته اید.
• در معرض خطر بالا هستید و نیاز به آزمایش دارند.
• به واکسیناسیون نیاز دارید.
• در مورد خطر ابتلا به HBV خود نگران هستید.
• علائم HBV را دارید.

اهمیت جستجوی سریع مراقبت پزشکی

اگر در معرض HBV قرار گرفته اید، در اسرع وقت به دنبال مراقبت های پزشکی و سلامت باشید. قرار گرفتن سریع تحت مراقبت های پزشکی این امکان را برای شما فراهم می کند که آزمایش و درمان زود هنگام را دریافت کنید و خطر عفونت را کاهش دهید.

اهمیت جستجوی سریع مراقبت پزشکی

خلاصه

هپاتیت B (HBV) ویروسی است که باعث التهاب و آسیب به کبد می شود. این عفونت می تواند از طریق مایعات بدن یا از مادر به نوزاد منتقل شود. HBV معمولاً از طریق سوزن زدن یا فعالیت جنسی گسترش می یابد.

افرادی که با فرد آلوده به HBV تماس جنسی دارند باید فوراً مورد آزمایش قرار گیرند. بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به هپاتیت B از طریق واکسن است. برای پیشگیری از ابتلا به هپاتیت B، از وسایل بازدارنده مانند کاندوم یا دم دندانی در حین رابطه جنسی و رابطه جنسی دهانی استفاده کنید. از به اشتراک گذاشتن تیغ، مسواک، سوزن، سرنگ، یا تجهیزات پزشکی مرتبط با قرار گرفتن در معرض خون (مانند تجهیزات نظارت بر قند خون) خودداری کنید.

سخن پایانی

گاهی اوقات ننگ و ترس در ارتباط با هپاتیت B وجود دارد. با این حال، درک خطر و استراتژی های پیشگیری، کلیدی برای جلوگیری از عفونت بین همسران است. اگر شریک جنسی یا همسر شما به HBV مبتلا است، با ارائه دهنده مراقبت های سلامت، پزشک معالج یا بخش بهداشت گفتگو کنید. آزمایش و واکسیناسیون زود هنگام می توانند به حفظ سلامتی شما در ساختن زندگی مشترک کمک کنند.

پرسش های پرتکرار درباره ابتلا به هپاتیت B

چه مدت فرد مبتلا به هپاتیت B برای دیگران مسری است؟

اگر فردی HBV حاد (ناگهانی و کوتاه مدت) داشته باشد، پس از بهبودی دیگر مسری نیست. افراد مبتلا به HBV مزمن (طولانی مدت) می توانند به طور نامحدود مسری باشند. HBV مزمن معمولاً زمانی رخ می دهد که فرد در دوران نوزادی یا کودکی مبتلا شده باشد.

آیا می توان کسی که هپاتیت B دارد را بوسید؟

آری. با این حال، گرچه انتقال از طریق بوسیدن بعید است، اما ممکن است. این امر بویژه در هنگام بوسیدن عمیق فردی با بریدگی یا زخم دهان صادق است. واکسیناسیون HBV به طور قابل توجهی این خطر را کاهش می دهد.

آیا اگر همسرم هپاتیت B داشته باشد می توانم بچه دار شوم؟

آری، اگر همسرتان به هپاتیت B مبتلا باشد، می توانید با همسرتان بچه دار شوید. مطمئن ترین راه برای انجام این کار این است که قبل از برقراری رابطه جنسی محافظت نشده، سری های واکسیناسیون سه دوز HBV را انجام دهید. اطمینان حاصل کنید که پزشکان شما می دانند که همسر شما به هپاتیت B مبتلا است و اینکه کودک شما در اسرع وقت واکسن HBV خود را دریافت کند. نوزادان معمولاً واکسن HBV خود را در 24 ساعت اول زندگی خود دریافت می کنند.